Przejdź do zawartości

Zygmunt Sadowski (generał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Sadowski
generał broni generał broni
Data urodzenia

20 kwietnia 1946

Data śmierci

11 grudnia 2003

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

13 Pułk Zmechanizowany
11 Drezdeńska Dywizja Pancerna
Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób gen. Zygmunta Sadowskiego na Cmentarzu Grabiszyńskim

Zygmunt Sadowski (ur. 20 kwietnia 1946 w Stawiskach, zm. 11 grudnia 2003) – generał broni Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1964–1967 był podchorążym Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu. W latach 1967–1976 pełnił służbę w 13 pułku zmechanizowanym w Kożuchowie na stanowiskach dowódcy plutonu i kompanii oraz szefa sztabu batalionu czołgów. W latach 1976–1978 był słuchaczem Akademii Pancernej im. marszałka Rodiona Malinowskiego w Moskwie. W ciągu kariery wojskowej pełnił funkcje m.in. dowódcy 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej w Żaganiu (1988-1990), zastępcy dowódcy i szefa sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, kierownika pierwszych ćwiczeń Partnerstwa dla Pokoju w Biedrusku (1994), dowódcy Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego w Krakowie (1998–2001). Zmarł po krótkiej chorobie jako dowódca Wielonarodowego Korpusu Północ-Wschód w Szczecinie. Pełnił tę funkcję od kwietnia 2001, jako pierwszy Polak.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000)[1].

Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu[2].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Koszary gen. broni Zygmunta Sadowskiego w Żaganiu

W Szczecinie niedaleko dowództwa korpusu nazwano jego imieniem ulicę.

9 września 2004 roku Minister Obrony Narodowej dla upamiętnienia zasług generała broni Zygmunta Sadowskiego w służbie dla Ojczyzny nakazał przyjąć jego imię 11 batalionowi dowodzenia w Żaganiu.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 2000 r. nr 43, poz. 843
  2. Zygmunt Sadowski - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2023-08-07].
  3. M.P. z 2001 r. nr 28, poz. 460

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wiesław Chłopek, 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów, Wydawnictwo "Chroma", Żary 2005, wyd. I, ISBN 83-922412-3-1