Data i miejsce urodzenia
28 marca 1995 La Sarraz
Klub
Ski-Club Vallée de Joux
Wzrost
176 cm[1]
Debiut w PŚ indywidualnie
23 listopada 2014 w Klingenthal (17. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo
9 lutego 2013 w Willingen (10. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ
23 listopada 2014 w Klingenthal (17. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ
8 grudnia 2019 w Niżnym Tagile (2. miejsce)
Rekord życiowy
209,5 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)[2]
Dorobek medalowy
Killian Bruno Paul Peier[3] (ur. 28 marca 1995 w La Sarraz [1] ) – szwajcarski skoczek narciarski , reprezentant klubu Vallée de Joux . Olimpijczyk (2022), indywidualny brązowy medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 ze skoczni dużej, medalista mistrzostw kraju .
8 października 2010 w Einsiedeln zadebiutował w zawodach FIS Cup , zajmując 25. miejsce. 27 grudnia 2010 został zgłoszony do startu w Pucharze Kontynentalnym . W konkursie w Engelbergu został zdyskwalifikowany. W lutym 2011 wystartował na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011 w Libercu. Zajął tam 12. miejsce indywidualnie i 10. w drużynie[4] . Wystartował też na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2012 w Innsbrucku, zajmując 9. miejsce indywidualnie[5] .
27 grudnia 2012 w Engelbergu po zajęciu 28. miejsca zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Kontynentalnego. 8 lutego 2013 w Willingen zadebiutował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata . Zajął w nich 39. miejsce, uzyskując awans do konkursu głównego[6] . Ten został jednak ostatecznie odwołany[7] . 9 lutego Peier po raz pierwszy wystąpił w Pucharze Świata w zawodach drużynowych. Szwajcarzy zajęli w nich 10. miejsce. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Val di Fiemme. Odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni dużej, zajmując 41. miejsce, natomiast w zawodach drużynowych zajął 10. pozycję. 8 marca w Vikersund był 9. w zawodach Pucharu Kontynentalnego[6] .
W październiku 2014 zadebiutował w Letnim Grand Prix , zajmując 17. miejsce w Klingenthal . 23 listopada 2014 w swoim debiucie w zawodach indywidualnych Pucharu Świata, Peier zdobył pierwsze punkty, ponownie zajmując 17. miejsce w zawodach rozgrywanych w Klingenthal . W grudniu 2014 w Renie zajął 3. lokatę w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 . Indywidualnie zajął na nich 31. miejsce na skoczni normalnej i 30. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych reprezentacja Szwajcarii z Peierem w składzie zajęła 10. pozycję[8] .
W latach 2013–15 trzykrotnie startował na mistrzostwach świata juniorów . Najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu indywidualnie (2015 ) i na 7. w drużynie (2014 , 2015)[9] .
W sezonie 2015/2016 raz znalazł się w najlepszej trzydziestce konkursu Pucharu Świata[10] . Regularnie zdobywał punkty Letniego Grand Prix 2016 , zajmując między innymi 9. pozycję w Czajkowskim . W zimowej części sezonu 2016/2017 w Pucharze Świata nie punktował. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zajął 18. miejsce na skoczni normalnej, 40. na dużej oraz 10. w drużynie[11] .
W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata czterokrotnie zdobywał punkty, najwyżej klasyfikowanym będąc na 27. miejscu. W grudniu 2017 zajął 3. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018 . Indywidualnie odpadł w kwalifikacjach, zajmując 41. miejsce, a konkurs drużynowy zakończył na 6. pozycji[12] .
W ramach Letniego Grand Prix 2018 dwukrotnie stawał na podium, w lipcu zajmując 3. miejsce w zawodach w Hinterzarten , a we wrześniu 2. w Hinzenbach . W trzech innych konkursach również zajął miejsca w pierwszej dziesiątce. Trzykrotnie zwyciężył też, a raz był drugi w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018 [13] . Cały cykl zakończył na 3. pozycji[14] .
W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. Sześć razy konkursy cyklu kończył w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 7. miejscu, w konkursie w Innsbrucku rozgrywanym w ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni [13] . Sezon zakończył na 17. miejscu w klasyfikacji generalnej z 399 punktami[15] . Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej w Innsbrucku; prowadził w nim po pierwszej serii. Na skoczni normalnej zajął 10., a w konkursie drużynowym 7. pozycję[13] .
W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej sklasyfikowany był w zawodach w Zakopanem , na 5. miejscu. W Pucharze Świata 2019/2020 najlepsze wyniki osiągał na początku sezonu. 8 grudnia 2019 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce na podium zawodów Pucharu Świata; konkurs w Niżnym Tagile ukończył na 2. pozycji. Była to jedyna w sezonie lokata Peiera w pierwszej dziesiątce zawodów indywidualnych cyklu. W kolejnych tygodniach najwyżej klasyfikowany był 22 grudnia 2019 w Engelbergu oraz 1 stycznia 2020 w Garmisch-Partenkirchen w ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni , na 11. lokacie. W zawodach rozgrywanych w lutym i marcu najwyżej znalazł się na 23. miejscu[16] . Sezon zakończył na 25. pozycji w klasyfikacji generalnej z 237 punktami[15] .
W ramach Letniego Grand Prix 2020 zajął 12. i 5. miejsce w zawodach w Wiśle [17] . 24 października 2020 upadł podczas pierwszej serii zawodów indywidualnych mistrzostw Szwajcarii , w wyniku czego zerwał więzadło krzyżowe przednie w prawym kolanie[18] .
Do treningów na skoczni po kontuzji powrócił w sierpniu 2021[19] . W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. W listopadowych zawodach cyklu najwyżej klasyfikowany był na 6. pozycji (w Niżnym Tagile i Ruce), w grudniowych – na 4. miejscu (zajętym dwukrotnie w Engelbergu), a w styczniowych – na 7. lokacie (w Zakopanem). Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 . Indywidualnie był 37. na skoczni normalnej i 27. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 8. miejsce. W zawodach Pucharu Świata rozgrywanych po igrzyskach najwyżej klasyfikowany był na 21. pozycji. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022 zajął 31. miejsce indywidualnie[20] . Sezon Pucharu Świata zakończył na 16. miejscu w klasyfikacji generalnej z 451 punktami[15] .
Z powodu zapalenia ścięgna rzepki nie brał udziału w zawodach latem 2022 oraz w pierwszych weekendach sezonu zimowego 2022/2023[21] . Po powrocie do startów w grudniu 2022 osiągał gorsze wyniki sportowe niż w poprzednich sezonach – w Pucharze Świata 2022/2023 punkty zdobył czterokrotnie, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 28. miejscu, a w najlepszym starcie w Pucharze Kontynentalnym zajął 8. pozycję. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 , na których indywidualnie był 33. na skoczni normalnej i 47. na dużej, zaś w drużynie męskiej zajął 6. miejsce[22] .
Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął 20. miejsce w obu konkursach indywidualnych oraz 6. w drużynie mieszanej. W Letnim Grand Prix 2023 najwyżej klasyfikowany był na 11. pozycji, którą zajął 1 października w Hinzenbach. W sezonie zimowym 2023/2024 regularnie występował w Pucharze Świata. Punkty zdobył 11 razy, a najwyżej klasyfikowany był na 18. lokacie, którą zajął 16 grudnia 2023 w Engelbergu[23] .
Zdobywał medale mistrzostw Szwajcarii . Indywidualnie był trzeci w 2014 [24] , drugi w 2015 [25] , a w 2016 , 2017 , 2018 i 2019 zwyciężał[26] [27] [28] [29] . W zawodach drużynowych, reprezentując zespół Ski Romand , zdobył srebro w 2010 [30] oraz brąz w 2015, 2016, 2018 i 2019[25] [26] [31] [32] .
Starty K. Peiera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
37.
6 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-95
HS-106
indywid.
90,5 m
–
114,6 pkt
160,4 pkt
Ryōyū Kobayashi
27.
12 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
indywid.
130,0 m
129,0 m
245,5 pkt
50,6 pkt
Marius Lindvik
8.
14 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
druż.[a]
118,5 m
124,0 m
791,5 pkt (193,8 pkt )
151,2 pkt
Austria
Starty K. Peiera na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
28 lutego
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
indywid.
103,5 m
93,9 pkt
Nie zakwalifikował się.
10.
2 marca
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
druż.[b]
110,0 m
–
469,1 pkt (107,4 pkt )
666,8 pkt
Austria
31.
21 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-90
HS-100
indywid.
87,5 m
–
101,5 pkt
151,2 pkt
Rune Velta
30.
26 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
indywid.
117,0 m
108,5 m
172,4 pkt
96,3 pkt
Severin Freund
10.
28 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
druż.[c]
110,5 m
–
314,2 pkt (74,6 pkt )
558,4 pkt
Norwegia
18.
25 lutego
2017
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
indywid.
93,0 m
93,0 m
240,6 pkt
30,2 pkt
Stefan Kraft
40.
2 marca
2017
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
indywid.
106,5 m
–
92,4 pkt
186,9 pkt
Stefan Kraft
10.
4 marca
2017
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
druż.[d]
114,0 m
–
453,0 pkt (114,0 pkt )
651,2 pkt
Polska
3.
23 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
indywid.
131,0 m
129,5 m
266,1 pkt
13,3 pkt
Markus Eisenbichler
7.
24 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
druż.[e]
127,0 m
128,5 m
837,0 pkt (260,7 pkt )
150,5 pkt
Niemcy
10.
1 marca
2019
Seefeld in Tirol
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
indywid.
98,5 m
98,0 m
207,4 pkt
10,9 pkt
Dawid Kubacki
33.
25 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
indywid.
93,5 m
–
114,2 pkt
147,6 pkt
Piotr Żyła
47.
3 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
indywid.
115,0 m
–
92,1 pkt
195,4 pkt
Timi Zajc
6.
4 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
druż.[f]
122,0 m
118,0 m
1012,2 pkt (238,1 pkt )
166,7 pkt
Słowenia
Starty K. Peiera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
19–20 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
indywid.
151,0 m
113,4 pkt
Nie zakwalifikował się.
6.
21 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
druż.[g]
175,5 m
176,5 m
1350,6 pkt (306,8 pkt )
311,6 pkt
Norwegia
31.
11–12 marca
2022
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
indywid.
180,0 m
–
–
–
145,6 pkt
708,6 pkt
Marius Lindvik
Starty K. Peiera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
15.
24 stycznia
2013
Liberec
Ještěd
K-90
HS 100
ind.
98,0 m
90,0 m
236,0 pkt
47,5 pkt
Jaka Hvala
11.
24 stycznia
2013
Liberec
Ještěd
K-90
HS 100
druż.[h]
97,0 m
–
416,0 pkt (125,5 pkt )
670,5 pkt
Słowenia
22.
31 stycznia
2014
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
indywid.
86,5 m
93,5 m
202,9 pkt
28,6 pkt
Jakub Wolny
7.
1 lutego
2014
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
druż.[i]
94,0 m
96,0 m
944,6 pkt (246,2 pkt )
82,4 pkt
Polska
6.
5 lutego
2015
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-95
HS-106
indywid.
97,0 m
98,5 m
257,2 pkt
12,7 pkt
Johann André Forfang
7.
7 lutego
2015
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-95
HS-106
druż.[i]
89,5 m
97,5 m
800,7 pkt (204,0 pkt )
92,6 pkt
Norwegia
Starty K. Peiera na igrzyskach europejskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
20.
29 czerwca
2023
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
indywid.
97,0 m
94,5 m
223,8 pkt
46,5 pkt
Daniel Tschofenig
6.
29 czerwca
2023
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
druż. miesz.[k]
93,5 m
96,5 m
765,7 pkt (207,1 pkt )
173,6 pkt
Austria
20.
1 lipca
2023
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
indywid.
122,5 m
131,0 m
233,1 pkt
46,0 pkt
Dawid Kubacki
Starty K. Peiera na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Starty K. Peiera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
12.
15 lutego
2011
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
91,5 m
91,0 m
230,5 pkt
64,0 pkt
Jarkko Määttä
10.
17 lutego
2011
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
druż.[l]
90,0 m
—
379,5 pkt (112,5 pkt )
534,0 pkt
Polska
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
8 grudnia
2019
Niżny Tagił
Aist
K-120
HS-134
138,0 m
137,0 m
254,6 pkt
2.
23,0 pkt
Stefan Kraft
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan na 2 marca 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
7 lipca
2018
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
103,0 m
105,0 m
277,6 pkt
2.
8 lipca
2018
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
109,5 m
109,0 m
254,6 pkt
3.
9 września
2018
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
112,0 m
115,0 m
278,4 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
7 lipca
2018
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
103,0 m
105,0 m
277,6 pkt
1.
–
2.
8 lipca
2018
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
109,5 m
109,0 m
254,6 pkt
1.
–
3.
9 września
2018
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
112,0 m
115,0 m
278,4 pkt
1.
–
4.
22 września
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
133,0 m
127,5 m
281,8 pkt
2.
6,6 pkt
Stefan Huber
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
13 lipca
2013
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
95,0 m
94,0 m
246,0 pkt
3.
14,0 pkt
Marco Grigoli
2.
13 lipca
2014
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
100,0 m
99,0 m
268,5 pkt
2.
4,5 pkt
Clemens Aigner
3.
6 września
2014
Einsiedeln
im. Andreasa Küttela
K-105
HS-117
108,0 m
113,5 m
247,2 pkt
2.
4,9 pkt
Lukas Müller
4.
7 września
2014
Einsiedeln
im. Andreasa Küttela
K-105
HS-117
111,5 m
107,5 m
242,7 pkt
2.
5,4 pkt
Lukas Müller
5.
13 września
2015
Einsiedeln
im. Andreasa Küttela
K-105
HS-117
112,0 m
115,0 m
259,6 pkt
1.
–
6.
7 stycznia
2017
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
127,5 m
127,0 m
253,6 pkt
2.
6,5 pkt
Ulrich Wohlgenannt
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
↑ a b Skład zespołu: Dominik Peter , Gregor Deschwanden , Simon Ammann , Killian Peier
↑ a b Skład zespołu: Simon Ammann , Killian Peier, Marco Grigoli i Gregor Deschwanden
↑ a b Skład zespołu: Kilian Peier, Gregor Deschwanden , Gabriel Karlen , Simon Ammann
↑ a b Skład zespołu: Gregor Deschwanden , Andreas Schuler , Killian Peier, Simon Ammann
↑ a b Skład zespołu: Andreas Schuler , Luca Egloff , Simon Ammann , Killian Peier
↑ a b Skład zespołu: Gregor Deschwanden , Killian Peier, Remo Imhof i Simon Ammann
↑ a b Skład zespołu: Andreas Schuler , Killian Peier, Gregor Deschwanden , Simon Ammann
↑ a b Skład zespołu: Pascal Kälin , Luca Egloff , Andreas Schuler , Kilian Peier
↑ a b c d Skład zespołu: Andreas Schuler , Tobias Birchler , Luca Egloff , Killian Peier
↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
↑ a b Skład zespołu: Emely Torazza , Killian Peier, Sina Arnet i Gregor Deschwanden
↑ a b Skład zespołu: Luca Egloff , Andreas Schuler , Björn Fischer i Killian Peier
↑ a b Dominik Formela: Killian PEIER - sylwetka . skijumping.pl, 2020-07-22. [dostęp 2022-04-08].
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-19].
↑ SKI JUMPING - MEN'S LARGE HILL INDIVIDUAL . fis-ski.com, 2023-07-01. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-02)]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2011 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2012 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ a b PEIER Killian - Athlete Information; Season 2013 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ Paweł Guzik: PŚ w Willingen: Seria próbna i konkurs odwołane . skijumping.pl, 2013-02-10. [dostęp 2013-05-31].
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2015 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2016 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2017 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2018 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ a b c PEIER Killian - Athlete Information; Season 2019 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang. ) .
↑ a b c PEIER Killian - Athlete Information; Continental Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-05-07]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g PEIER Killian - Athlete Information; World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-05-07]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2020 . fis-ski.com. [dostęp 2020-10-27]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2021 . fis-ski.com. [dostęp 2020-10-27]. (ang. ) .
↑ Dominik Formela: Killian Peier poważnie kontuzjowany . skijumping.pl, 2020-10-25. [dostęp 2020-10-27].
↑ Dominik Formela: Powrót Peiera, przełamanie Deschwandena i błysk Szwajcarki . skijumping.pl, 2021-08-12. [dostęp 2022-04-08].
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2022 . fis-ski.com. [dostęp 2022-04-08]. (ang. ) .
↑ Adrian Dworakowski: Peier wciąż niegotowy na powrót do Pucharu Świata, zabraknie go w Ruce . skijumping.pl, 2022-11-18. [dostęp 2023-05-07].
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2023 . fis-ski.com. [dostęp 2023-05-07]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Season 2024 . fis-ski.com. [dostęp 2024-04-14]. (ang. ) .
↑ Katarzyna Lipska: Simon Ammann zwycięża w Mistrzostwach Szwajcarii . skijumping.pl, 2014-10-19. [dostęp 2014-11-10].
↑ a b Adrian Dworakowski: Mistrzostwa Szwajcarii: Ammann wciąż bezkonkurencyjny na krajowym podwórku . skijumping.pl, 2015-10-18. [dostęp 2019-07-03].
↑ a b Dominik Formela: Peier i Windmueller mistrzami Szwajcarii, Ammann bez medalu! . skijumping.pl, 2016-10-23. [dostęp 2017-12-28].
↑ Dominik Formela: Peier obronił tytuł . skijumping.pl, 2017-10-15. [dostęp 2017-12-26].
↑ Dominik Formela: Peier mistrzem Szwajcarii . skijumping.pl, 2018-10-27. [dostęp 2018-11-17].
↑ Dominik Formela, Adam Bucholz: Peier mistrzem Szwajcarii . skijumping.pl, 2019-10-12. [dostęp 2020-04-17].
↑ Schweizer-Meisterschaften 2010 . swiss-ski.ch. [dostęp 2016-12-02]. (niem. ) .
↑ Dominik Formela: Wiatr storpedował Mistrzostwa Szwajcarii . skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2018-11-17].
↑ Schweizermeisterschaften 2019 Team . swiss-ski.ch, 2019-10-13. [dostęp 2020-04-17]. (niem. ) .
↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS . 2018-01-19. [dostęp 2018-01-19]. (ang. ) .
↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang. ) .
↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang. ) .
↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven . fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang. ) .
↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang. ) .
↑ Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang. ) .
↑ PEIER Killian - Athlete Information; FIS Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-04]. (ang. ) .
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Indywidualnie
Drużynowo
1999: Zürcher Skiverband
2000: Zürcher Skiverband
2001: Zürcher Skiverband
2002: Zürcher Skiverband
Indywidualnie (lato)
Drużynowo (lato)
2003: Zürcher Skiverband
2004: Zürcher Skiverband 1 (Höss , Steinauer , Küttel , Möllinger )
2005: Zürcher Skiverband 1 (Hollenstein , Möllinger , Steinauer , Küttel )
2006: Zürcher Skiverband 1 (Vogel , Steinauer , Möllinger , Küttel )
2007: Zürcher Skiverband 1 (Kläsi , Hollenstein , Möllinger , Küttel )
2008: Zürcher Skiverband 1 (Hollenstein , Kläsi , Schuler , Küttel )
2009: Ostschweizer Skiverband 1 (L. Egloff , Landert , P. Egloff , Ammann )
2010: Zürcher Skiverband 1 (Schuler , Schmid , Sommer , Küttel )
2011: Ostschweizer Skiverband 1 (Rüegg , L. Egloff , P. Egloff , Ammann )
2012: Ostschweizer Skiverband 1 (L. Egloff , Rüegg , P. Egloff , Ammann )
2013: Zürcher Skiverband 1 (Sommer , Birchler , Schuler , Kälin )
2014: Zürcher Skiverband 1 (Schuler , Ernst , Birchler , Kälin )
2015: Zürcher Skiverband 1 (Birchler , Schuler , Müller , Kälin )
2016: Zürcher Skiverband 1 (Birchler , Peter , Kälin , Schuler )
2017: Zürcher Skiverband 1 (Peter , Kälin , Birchler , Schuler )
2018: Zürcher Skiverband 1 (Schuler , L. Kindlimann , Kälin , Peter )
2019: Zürcher Skiverband 1 (Peter , Wasser , L. Kindlimann , Schuler )
2020
2021: Zürcher Skiverband 1 (Schneider , Wasser , L. Kindlimann , Peter )
2022: Zürcher Skiverband 1 (Imhof , Peter , Schneider , Hösli )
2023: Zentralschweizer Schneesport Verband (Niederberger , Deschwanden , Arnet , Arnold )