Węglowiec
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6f/USS_Langley_%28CV-1%29_and_USS_Somers_%28DD-301%29_underway_off_San_Diego%2C_in_1928_%28NH_81279%29.jpg/220px-USS_Langley_%28CV-1%29_and_USS_Somers_%28DD-301%29_underway_off_San_Diego%2C_in_1928_%28NH_81279%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/21/SS_Robur3_POL.jpg/220px-SS_Robur3_POL.jpg)
Węglowiec (ang. collier) – rodzaj masowca przystosowanego do przewozu węgla[1]. Charakterystyczne dla tego typu jednostek były duże luki ładunkowe.
Był to typ statków, które do wybuchu II wojny światowej najczęściej zawijały do portu w Gdyni. Najbardziej znanymi polskimi węglowcami były „Francuzy” towarzystwa Żegluga Polska (Katowice, Kraków, Toruń, Poznań i Wilno)[2] i „Robury” towarzystwa Polskarob[3].
Węglowcami (lub bunkrowcami) nazywano też jednostki pomocnicze flot wojennych, które na przełomie XIX i XX wieku zaopatrywały okręty w wodę i węgiel niezbędny do opalania kotłów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ węglowiec, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-12-06] .
- ↑ Piwowoński 1989 ↓, s. 17–21.
- ↑ Piwowoński 1989 ↓, s. 35–41.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.