Élie Cester
.jpg)
| |||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||
| Wzrost |
192 cm | ||||||||
| Masa ciała |
108 kg | ||||||||
| Rugby union | |||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
| Reprezentacja narodowa | |||||||||
| |||||||||
Élie Cester (ur. 27 lipca 1942 w L’Isle-Jourdain, zm. 3 stycznia 2017 w Bourg-lès-Valence) – francuski rugbysta grający na pozycji wspieracza, kapitan reprezentacji kraju, trzykrotny triumfator Pucharu Pięciu Narodów.
Grać w rugby zaczynał w lokalnym klubie w L’Isle-Jourdain, następnie związał się z Toulouse olympique employés club, w którego barwach został uznany za najlepszego zawodnika francuskiej ligi w 1969 roku (Oscar d'Or czasopisma Midi Olympique). Na początku lat siedemdziesiątych przeszedł do Valence sportif, z którym dotarł do półfinałów mistrzostw kraju w 1978 roku[1][2].
Pierwsze powołanie do francuskiej reprezentacji otrzymał w 1964 roku na tournée do Południowej Afryki, w testmeczu zadebiutował jednak dwa lata później. Wystąpił w siedmiu edycjach Pucharu Pięciu Narodów, zwyciężając w trzech z nich – w 1967, 1970, a w edycji 1968 dodatkowo zdobywając pierwszy francuski Wielki Szlem. Łącznie w latach 1966–1974 rozegrał 35 testmeczów dla Les Bleus zdobywając jedno przyłożenie, w ostatnim sezonie reprezentacyjnym trzykrotnie pełniąc rolę kapitana[1][2][3].
W 1971 roku został zaproszony do gry dla drużyny reszty świata w meczu przeciw Anglikom rozegranym w ramach obchodów stulecia powstania Rugby Football Union[2].
Przez wiele lat prowadził bar w Bourg-lès-Valence, gdzie zmarł w wieku 74 lat[2]. Jego pogrzeb zgromadził byłych zawodników kadry, takich jak Jo Maso, Pierre Villepreux, Guy Camberabero, Christian Carrère czy Bernard Laporte, prezydent Fédération Française de Rugby[4][5].
Jego nazwiskiem nazwano domowy stadion RCC Marsanne[6], jedną z trybun na Stade Georges-Pompidou w Valence[7], plac w Bourg-lès-Valence[8] oraz ulicę w L’Isle-Jourdain[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Elie Cester, ce colosse, est décédé. ladepeche.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-07)]. (fr.).
- ↑ a b c d ELIE CESTER, ANCIEN CAPITAINE DU XV DE FRANCE, EST DÉCÉDÉ. sport24.lefigaro.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-04)]. (fr.).
- ↑ Équipe de France. 68 : les enragés du chelem. ladepeche.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-02)]. (fr.).
- ↑ Des centaines de personnes venues dire adieu à l'ancien rugbyman international valentinois Elie Cester. francebleu.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (fr.).
- ↑ Une foule nombreuse pour rendre un dernier hommage à Elie Cester. peuple-libre.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (fr.).
- ↑ STADE ELIE CESTER. rcc-marsanne.clubeo.com. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (fr.).
- ↑ Valence : inauguration de la tribune Elie Cester au stade Pompidou. francebleu.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-15)]. (fr.).
- ↑ Inauguration de la place Élie Cester à Bourg-lès-Valence. francebleu.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-17)]. (fr.).
- ↑ Le Lislois Elie Cester, géant du rugby, est décédé hier. ladepeche.fr. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (fr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Élie Cester @ ESPN Scrum. en.espn.co.uk. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-24)]. (ang.).
- Élie Cester @ ffr.fr. ffr.fr. [dostęp 2020-03-20]. (fr.).