Ą̄̂

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ą̄̂
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ą̄̂

Minuskuła

ą̄̂

Podstawowy alfabet

kaska

Pochodzenie
Oparty na grafemie

A

Znak diakrytyczny

ogonek, haczek, cyrkumfleks

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ą̄̌, ą̄̌ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem, cyrkumfleksem i makronem. Wykorzystywana jest w zapisie języka kaska, w którym oznacza nazalizowaną samogłoskę półotwartą tylną zaokrągloną w iloczasie ([ãː]), wymawianą z tonem opadającym[1].

Kodowanie[edytuj | edytuj kod]

Forma Wygląd Części składowe Kodowanie
majuskuła Ą̄̌ U+0104
Ą
U+0304
◌̄
U+0302
◌̂
U+0104
U+0304
U+0302
minuskuła ą̄̌ U+0105
Ą
U+0304
◌̄
U+0302
◌̂
U+0104
U+0304
U+0302

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kaska language, alphabet and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-08].