Ślub Magdaleny Bernadotte i Christophera O’Neilla
Christopher O’Neill i Magdalena Bernadotte | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Data | |||
Uczestnicy | |||
| |||
Strona internetowa |
Ślub Magdaleny Bernadotte, księżniczki Szwecji, i Christophera O’Neilla odbył się 8 czerwca 2013 roku w kaplicy Pałacu Królewskiego w Sztokholmie.
Panna młoda, Magdalena Bernadotte, była najmłodszym dzieckiem króla Szwecji Karola XVI Gustawa, oraz jego żony, królowej Sylwii. Wcześniej była zaręczona ze Szwedem, Jonasem Bergströmem[1][2]. Zaręczyny zostały jednak zerwane, gdy okazało się, że mężczyzna zdradził księżniczkę[3][4].
Pan młody, Christopher O’Neill, był brytyjsko-amerykańskim przedsiębiorcą. Mężczyzna poznał księżniczkę podczas jej pobytu w Stanach Zjednoczonych, gdzie wyjechała po zerwaniu zaręczyn z pierwszym narzeczonym. Christopher podjął decyzję, że po ślubie z narzeczoną nie przyjmie żadnych królewskich tytułów, dzięki czemu będzie mógł kontynuować swoją pracę i nie będzie miał żadnych królewskich obowiązków.
Tło[edytuj | edytuj kod]
Magdalena Bernadotte była najmłodszym dzieckiem króla Szwecji Karola XVI Gustawa, oraz jego żony, królowej Sylwii. Przez bardzo długi czas media nie były przychylne księżniczce. Często porównywano jej beztroskę i chęć do imprezowania do odpowiedzialności i poukładania starszej siostry, Wiktorii. Utrwalało się przekonanie, że „jedna (Magdalena) do zabawy, druga (Wiktoria) do obowiązków”[5]. Wizerunek księżniczki w mediach zmienił się, gdy do opinii publicznej dotarły informacje o zawirowaniach w jej życiu prywatnym. Jonas Bergström, z którym kobieta zaręczyła się w 2009 roku, zdradził ją z norweską modelką. Po tym wydarzeniu media zaczęły odnosić się do niej przychylniej, niż wcześniej, a sama Magdalena – aby pogodzić się z rozstaniem – postanowiła wyjechać do Stanów Zjednoczonych[5]. Tam poznała brytyjsko-amerykańskiego przedsiębiorcę, Christophera O’Neilla, z którym następnie się zaręczyła, o czym poinformowano opinię publiczną 25 października 2012 roku[6][7][8][9].
Strój panny młodej[edytuj | edytuj kod]
Znana ze swojego upodobania do stylowych i markowych ubrań Magdalena miała na sobie w dniu ślubu koronkową suknię zaprojektowaną przez Valentino[10][11]. Tren sukni był czterometrowy, natomiast welon – aż sześciometrowy. Bukiet panny młodej składał się natomiast z róż oraz konwalii[12]. Nie założyła natomiast najpopularniejszej szwedzkiej tiary Cameo, którą tradycyjnie nosiły panny młode związane ze szwedzką rodziną królewską[13][14][15][16][17][18]. Zamiast niej założyła swoją ulubioną tiarę – The Modern Fringe[19][20][21].
Uroczystość[edytuj | edytuj kod]
Ceremonia zaślubin miała miejsce 8 czerwca 2013 roku w kaplicy Pałacu Królewskiego w Sztokholmie (szw. Slottskyrkan)[22]. Były to szóste królewskie zaślubiny w tym miejscu – wcześniej ślub w kaplicy Pałacu Królewskiego wzięło trzech szwedzkich monarchów: Gustaw III (1766), Karol XIII (1774), Gustaw IV Adolf (1797) oraz dwie szwedzkie księżniczki: Ludwika Orańska (1869) i Krystyna Bernadotte (1974)[23].
Pannę młodą do ołtarza poprowadził ojciec. Doszli jednak do połowy świątyni; dalej do ołtarza nowożeńcy szli już sami. Karol Filip i Zofia wzorowali się na rozwiązaniu, jakie zostało wypracowane podczas ślubu starszej siostry pana młodego z Danielem Westlingiem. W ten sposób rodzina królewska wybrnęła z niewygodnej sytuacji: wcześniej przedstawiciele luterańskiego Kościoła Szwecji zwracali uwagę, że „prowadzenie córki przez ojca do ołtarza jest sprzeczne ze szwedzką tradycją równouprawnienia”[24].
Ceremonia odbyła się w dwóch językach: angielskim i szwedzkim[25]. Przyjęcie weselne nie było transmitowane, a odbyło się w pałacu Drottningholm. Komentując wybór miejsca na bankiet weselny, Magdalena stwierdziła: „Bardzo się z tego powodu cieszę. Pałac Drottningholm wiele dla mnie znaczy – tam się urodziłam i wychowałam”[26].
Po ślubie[edytuj | edytuj kod]
Pan młody nie przyjął tytułu książęcego, gdyż wiązałoby się to z koniecznością przyjęcia obywatelstwa szwedzkiego i rezygnacją z pracy w biznesie[27]. Magdalena natomiast zachowała swój tytuł Jej Królewskiej Wysokości[28][29]. Data 8 czerwca była później wykorzystywana przez parę jako data chrztu dla ich dwóch córek – księżniczki Eleonory (ur. 2014) i księżniczki Adrianny (ur. 2018).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SZWECJA – Monarchia. Zaręczyny księżniczki Madeleine. [online], szwecja.net [dostęp 2022-10-28] .
- ↑ Szwecja: Zaręczyny księżniczki Madeleine [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Księżniczka zrywa zaręczyny z prawnikiem [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ The Source , The Royal Source: Jonas Bergström: Madeleine’s ex-fiancé [online], The Royal Source, 20 sierpnia 2013 [dostęp 2022-10-28] .
- ↑ a b Zerwane zaręczyny, życie w cieniu rodzeństwa. Sekrety szwedzkiej księżniczki Madeleine [online], Viva.pl [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Prinsessan Madeleine och Herr Christopher O’Neill förlovade – Sveriges Kungahus [online], www.kungahuset.se [dostęp 2022-03-18] (szw.).
- ↑ Princess Madeleine engaged to Chris O’Neill [online], The Local Sweden, 25 października 2012 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Zaręczyny szwedzkiej księżniczki, „Onet Wiadomości”, 26 października 2012 [dostęp 2022-03-18] (pol.).
- ↑ Stoneinstitue, institude: Ksiezniczka i bankier – poczatki znajomosci [online], institude, 7 grudnia 2016 [dostęp 2022-03-18] .
- ↑ Ślub księżniczki Madeleine [online], www.elle.pl [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Królewski ślub w Szwecji: Księżniczka Madleine w pięknej sukni ślubnej [online], Party.pl, 9 czerwca 2013 [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Suknia ślubna szwedzkiej księżniczki. Koronka i 6-metrowy welon! [online], Ofeminin, 30 października 2017 [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Crown Princess Victoria’s best tiara moments [online], Royal Central, 11 grudnia 2020 [dostęp 2021-04-29] (ang.).
- ↑ Kirsten Jacobs , The origin story of the Swedish Cameo tiara [online], Wedding ETC, 24 czerwca 2020 [dostęp 2021-07-07] (ang.).
- ↑ Emma Samuel , Tiara of the Month: The Cameo Parure belonging to the Swedish Royal Family [online], Tatler [dostęp 2021-07-07] (ang.).
- ↑ The Royal Order of Sartorial Splendor: Tiara Thursday: The Cameo Tiara [online], The Royal Order of Sartorial Splendor, 1 marca 2012 [dostęp 2021-07-07] .
- ↑ The Swedish Cameo Tiara [online], The Practical Gemologist [dostęp 2021-07-07] (ang.).
- ↑ Sobota z tiarą – The Cameo Tiara [online] [dostęp 2021-07-07] .
- ↑ The Modern Fringe Tiara [online], The Court Jeweller, 8 czerwca 2016 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Królewska biżuteria – the Modern Fringe Tiara [online] [dostęp 2022-03-18] .
- ↑ Saturday Sparkler: The Modern Fringe Tiara [online], The Court Jeweller, 22 lutego 2014 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Princesses who married commoners: Princess Madeleine of Sweden [online], Royal Central, 28 października 2018 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Kungliga bröllop i Slottskyrkan – Sveriges Kungahus [online], web.archive.org, 5 czerwca 2015 [dostęp 2022-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-05] .
- ↑ Maria Sundén Jelmini: En bra kompromiss. [w:] SvD [on-line]. 2010-06-19. [dostęp 2011-01-30]. (szw.).
- ↑ Royal Weddings: The wedding of Princess Madeleine of Sweden to Chris O’Neill [online], Royal Central, 15 maja 2019 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Royal Wedding Rewind: Princess Madeleine of Sweden and Chris O’Neill [online], Royal Central, 8 czerwca 2021 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Chris O’Neill: how Princess Madeleine’s husband created his own role among Sweden’s royals [online], Royal Central, 27 czerwca 2021 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Royal Wedding Rewind: Princess Madeleine of Sweden and Chris O’Neill [online], Royal Central, 8 czerwca 2021 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Royal Weddings: The wedding of Princess Madeleine of Sweden to Chris O’Neill [online], Royal Central, 15 maja 2019 [dostęp 2022-03-18] (ang.).