Żona Lota
Żona Lota – nieznana z imienia postać starotestamentowa, małżonka bratanka patriarchy Abrahama – Lota, uciekająca wraz z mężem i dwiema córkami z zagrożonej zagładą Sodomy.
Przed nakazem ucieczki Bóg Jahwe ostrzegł Lota, by nikt z jego bliskich nie oglądał się za siebie, gdyż podzieli los przeklętego miasta. Jednak jego żona w trakcie ucieczki spojrzała ku Sodomie, przypuszczalnie zaciekawiona tym, co się tam działo (Biblia nie podaje nic, co by sugerowało, jakie pobudki nią kierowały). Zgodnie z zapowiedzią Boga spotkała ją zagłada, gdyż zamieniła się w słup soli[1].
Przykład tej postaci wykorzystał Jezus udzielając chrześcijanom przestrogi: Przypomnijcie sobie żonę Lota[2].
Egzegeci[3] uważają, że przyczyną śmierci żony Lota był fakt, iż powróciła do ukochanego miasta, gdzie zginęła. Słup soli stanowi zaś symbol – metaforyczne pouczenie, że za nieposłuszeństwo czeka kara. Niektórzy sądzą, że śmierć kobiety spowodowana była nagłym przerażeniem[4]. Jednocześnie jest ona zapewne etiologicznym wyjaśnieniem zaistnienia jakiegoś bloku solnego o kształcie postaci ludzkiej, powstałego wskutek wypiętrzeń tektonicznych.
Alegorycznym wyjaśnieniem, dlaczego żona Lota zamieniła się w słup soli, może być przesadne opłakiwanie przez nią utraconej Sodomy: słone łzy ściekające po niej spowodowały, iż w końcu sama zamieniła się w słup soli. Lot zaś uciekając z miasta niszczonego przez deszcz ognia i siarki, patrzył wprost nie oglądając się za siebie, skupiony był na Bogu i Jemu posłuszny. Nie żył przeszłością, nie opłakiwał strat, nie odwracał się wstecz. Dzięki temu nie został sparaliżowany tak jak jego żona[5]. Wynika stąd morał, iż przedłużający się żal, płacz, skupianie się na przeszłości i poniesionych stratach prowadzi ostatecznie do paraliżu i śmierci.
Biblizmy: zmienić się w słup soli – zamrzeć w bezruchu, skamienieć z wrażenia lub przerażenia.
Józef Flawiusz w (DDIXI4) wspomina o zalotnikach dziewic, którzy również mogliby się uratować, gdyby nie zlekceważyli ostrzeżenia Lota.