130 Batalion Obsługi Lotnisk
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
130 Batalion Obsługi Lotnisk (130 bol) – pododdział wojsk lotniczych ludowego Wojska Polskiego.
Batalion wchodził w skład 7 Rejonu Baz Lotniczych[1]. Etat 015/343 przewidywał 44 oficerów, 76 podoficerów i 188 szeregowych.
W listopadzie 1944 roku batalion stacjonował na lotnisku Mokre i obsługiwał 17 samodzielny pułk lotnictwa łącznikowego[2].
Na dzień 1 maja 1945 roku w jednostce było 32 oficerów, 76 podoficerów i 154 szeregowych[3].
Jesienią 1945 roku 130 batalion obsługi lotnisk przemianowano na 4 batalion obsługi lotnisk[4]. W grudniu 1946 roku batalion rozwiązano[5].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo i sztabu
- sekcja zaopatrzenia technicznego
- sekcja intendentury
- sekcja uzbrojenia i amunicji
- sekcja finansowa
- kompania łączności
- kompania samochodowa
- kompania ochrony lotniska
- sekcja meteorologiczna
- służba sanitarna
- sekcja żywnościowa
- sekcja materiałów
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Koliński 1978 ↓, s. 287.
- ↑ Koliński 1978 ↓, s. 288.
- ↑ Koliński 1987 ↓, s. 466.
- ↑ Koliński 1984 ↓, s. 16.
- ↑ Koliński 1987 ↓, s. 340.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X.
- Izydor Koliński: Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, seria: Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej.
- Izydor Koliński. Przejście lotnictwa polskiego na stopę pokojową w latach 1945-1947. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1 (107), 1984. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny.