15. Drużynowe Mistrzostwa Świata Młodzieży w Brydżu Sportowym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

15. Drużynowe Mistrzostwa Świata Młodzieży w Brydżu Sportowym (15th World Youth Team Championships) – 15 edycja drużynowych mistrzostw świata młodzieży w brydżu sportowym, która odbyła się w Stambule (Turcja) w okresie od 13 do 23 sierpnia 2014. Zawody rozgrywane były w kategoriach juniorów (U26), młodzieży szkolnej (U21), dziewcząt (U26) oraz juniorów najmłodszych (U15; nowa kategoria, wiek do 15 lat[a])[1][2].

Tytuły mistrzowskie zdobyły następujące drużyny:

W dodatkowym turnieju konsolidacyjnym wygrał zespół War of The Roses:
Marius Agica, Zachary Brescoll, Adam Grossack, Zachary Grossack, Adam Kaplan, Owen Lien (wszyscy z USA).

Poprzednie zawody tego cyklu[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe mistrzostwa świata młodzieży w brydżu sportowym są najważniejszymi zawodami młodzieżowymi w formacie zbliżonym do Bermuda Bowl. Zawodnicy do 26 roku życia (juniorzy) rozgrywają je co dwa lata od roku 1987. Początkowo były rozgrywane w latach nieparzystych, a od roku 2006 w latach parzystych.

Zawody dla zawodników do 21 roku życia (młodzież szkolna) rozgrywane są od roku 2003. W roku 2010, na zawodach w Filadelfii (USA) włączono konkurencję dziewcząt.

Medaliści 14. Drużynowych Mistrzostwa Świata Młodzieży (Taicang, Chiny, 2012)[3]
M Juniorzy Młodzież szkolna Dziewczęta
F Drużyna Skład F Drużyna Skład F Drużyna Skład
1 Holandia Holandia Berend van den Bos
Aarnout Helmich
Gerbrand Hop
Joris van Lankveld
Chris Westerbeek
Polska Polska Michał Gulczyński
Wojciech Kaźmierczak
Michał Klukowski
Igor Łosiewicz
Andrzej Terszak
Łukasz Witkowski
Polska Polska Katarzyna Dufrat
Magdalena Holeksa
Danuta Kazmucha
Natalia Sakowska
Kamila Wesołowska
Justyna Żmuda
2 Izrael Izrael Ejal Erez
Lotan Fiszer
Gal Gerstner
Moshe Meyuchas
Deror Padon
Lee Rosenthal
Stany Zjednoczone USA 1 Zachary Brescoll
Adam Grossack
Zachary Grossack
Andrew Jeng
Richard Jeng
Adam Kaplan
Holandia Holandia Natalia Banaś
Judith Nab
Jamilla Spangenberg
Sigrid Spangenberg
Magdaléna Tichá
Janneke Wackwitz
3 Chiny Chen Yichao
Hu Junjie
Jiang Yujie
Lu Kai
Shao Yinpei
Shen Jianqiu
Francja Francja Julien Bernard
Ivan Cailliau
Fabrice Charignon
Baptiste Combescure
Gregoire Lafont
Clément Laloubeyre
Włochy Włochy Giorgia Botta
Federica Buttò
Margherita Chavarria
Margherita Costa
Flavia Lanzuisi
Michela Salvato

Formuła zawodów[edytuj | edytuj kod]

Zawody odbywały się zgodnie z regulaminem zawodów opracowanym przez WBF[1]:

  • Zawody odbywały się w czterech kategoriach:
    • juniorów (National Junior Teams Jaime Ortiz‐Patiño Trophy),
    • młodzieży szkolnej (National Youngsters Teams José Damiani Cup),
    • dziewcząt (National Girls Teams Gianarrigo Rona Cup), oraz
    • juniorów najmłodszych (Koç University Trophy);
  • Do zawodów w kategorii juniorów najmłodszych zaproszono kilkanaście krajów. Zaproszenie przyjęło 8 zespołów. Ostatecznie wystartowało 7 drużyn w kategorii juniorów najmłodszych.
  • Do zawodów zostały zakwalifikowane zespoły z poszczególnych stref, w sumie 22 zespoły juniorów, 18 młodzieży szkolnej (po 6 zespołów ze strefy europejskiej) oraz 14 zespoły dziewcząt (5 zespołów ze strefy europejskiej). Ostatecznie w kategorii dziewcząt wystartowało 13 zespołów. Kwalifikacją europejską do tych zawodów były 24. Drużynowe Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Brydżu Sportowym.
  • W każdej kategorii zawody odbywały się w dwóch etapach. W pierwszym etapie – fazie eliminacyjnej – drużyny grały spotkania ze wszystkimi przeciwnikami. W drugim etapie:
    • (dla juniorów najmłodszych) – 4 pierwsze drużyny grały o miejsca 1–4 a pozostałe 4 o miejsca 5–8;
    • (dla kategorii juniorów, młodzieży szkolnej i dziewcząt) – po 8 najlepszych zespołów grało w fazie pucharowej – przegrywający odpadał.
  • W fazie eliminacyjnej we wszystkich kategoriach grano mecze 14-rozdaniowe. Uzyskane punkty IMP tych rozdań z jednej strony były przeliczane na VP w skali 0–20 i miały znaczenie na określenie pozycji drużyn po zakończeniu tej fazy, a z drugiej strony wyniki poszczególnych rozdań fazy eliminacyjnej przenosiły się do fazy pucharowej.
  • W fazie eliminacyjnej zespoły spotykały się jeden raz.
  • Dobór par w fazie ćwierćfinałowej odbywał się według następujących kroków:
    • drużyna, która zdobyła miejsce 1 mogła wybrać sobie dowolnego przeciwnika z pozycji 5–8,
    • drużyna z 2 miejsca mogła sobie wybrać dowolnego z 3 pozostałych przeciwników z pozycji 5–8,
    • drużyna z 3 miejsca mogła sobie wybrać jednego z 2 pozostałych przeciwników z pozycji 5–8.
  • W przypadku półfinałów kroki wyboru były podobne do opisanych powyżej kroków wyboru dla ćwierćfinałów, ale wstępnie był postawiony warunek, zgodnie z którym, jeśli w półfinale spotkałyby się dwie drużyny z tego samego kraju (dotyczy USA), to wówczas te drużyny musiałyby zagrać razem w półfinałach.
  • Drużyny, które przegrały mecz w półfinale rozgrywały mecz o 3. miejsce.
  • Ćwierćfinały i półfinały były rozgrywane w 4 sesjach po 14 rozdań (w sumie 56 rozdań).
  • Mecz o 3. miejsce składał się z 3 sesji po 14 rozdań (42 rozdań).
  • Finał składał się z 6 sesji po 14 rozdań (84 rozdania).
  • W każdym przypadku do wyników w fazie pucharowej między drużynami przenoszony był wynik z fazy eliminacyjnej w wysokości różnicy między punktami IMP mnożonej przez:
    • ½ – gdy drużyna, która wygrała bezpośrednie spotkanie, była na wyższej pozycji po fazie eliminacyjnej
lub
    • ⅓ – gdy drużyna, która wygrała bezpośrednie spotkanie, była na niższej pozycji po fazie eliminacyjnej.
  • Wszystkie drużyny musiały dostarczyć organizatorom karty konwencyjne zawodników[4][5][6][7].
  • Medale otrzymują zarówno zawodnicy zwycięskich drużyn, jak i niegrający kapitanowie i trenerzy.
  • Uczestnicy zawodów (z każdej kategorii), którzy nie przeszli do fazy finałowej, mogli wystartować w turnieju konsolidacyjnym BAM. Do tego turnieju mogli dołączyć przegrani w ćwierćfinałach.

Zespoły z Polski[edytuj | edytuj kod]

Do udziału w zawodach uzyskały prawo zespoły z Polski we wszystkich kategoriach.

Transmisje z zawodów[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie sesje zawodów były transmitowane w internecie poprzez BBO. Była jednoczesna transmisja z 10 stołów (5 meczów). Z jednego ze stołów była przeprowadzana dodatkowo transmisja głosowa.

Wyniki zawodów[edytuj | edytuj kod]

Medaliści i miejsca polskich drużyn[2]
Juniorzy Młodzież szkolna Dziewczęta Juniorzy najmłodsi
M F Drużyna Skład M F Drużyna Skład M F Drużyna Skład M F Drużyna Skład
1 Norwegia Norwegia Harald Eide
Mats Eide
Kristian Ellingsen
Tor Eivind Grude
Kristoffer Hegge
1 Szwecja Szwecja Ida Grönkvist
Mikael Rimstedt
Ola Rimstedt
Johan Säfsten
1 Francja Francja Jessie Carbonneaux
Anaïs Leleu
Jennifer Mourgues
Anne-Laure Tartarin
Aurélie Thizy
Mathilde Thuillez
1 Polska Polska Michał Kaleta
Kacper Kopka
Michał Maszenda
Jakub Patreuha
Patryk Patreuha
Tomasz Pawełczyk
2 Holandia Holandia Tobias Polak
Joris van Lankveld
Tom van Overbeeke
Ernst Wackwitz
Chris Westerbeek
Ricardo Westerbeek
2 Stany Zjednoczone USA 1 Nolan Chang
Christopher Huber
Oren Kriegel
Benjamin Kristensen
Kevin Rosenberg
2 Chiny Chen Li
Fu Bo
Li Hanxiao
Li Xinyi
Wu Qihao
Zhao Bing
2 Francja Francja Luc Bellicaud
Théo Guillemin
Romaric Guth
Victor Le Lez
3 Polska Polska Maciej Bielawski
Paweł Jassem
Michał Klukowski
Sławomir Niajko
Piotr Tuczyński
Jakub Wojcieszek
3 Norwegia Norwegia Christian Bakke
Espen Flått
Joakim Sæther
Marcus Scheie
3 Włochy Włochy Giorgia Botta
Caterina Burgio
Federica Buttò
Margherita Chavarria
Margherita Costa
Michela Salvato
3 Chiny Cheng Zhiyu
Fang Dongke
Jiang Baozhuo
Randy Pan
Shen Jiahe
Wang Zihan
5 Polska Polska Błażej Krawczyk
Michał Krysa
Przemysław Kurzak
Piotr Marcinowski
Łukasz Pląder
Mateusz Sobczak
5 Polska Polska Zofia Bałdysz
Olga Długosz
Aleksandra Jarosz
Anna Maduzia
Agnieszka Szczypczyk
Justyna Żmuda


Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Runda każdy z każdym[edytuj | edytuj kod]

Poniżej podano plan wszystkich sesji rundy eliminacyjnej wraz z wynikami polskich zespołów.

Plan sesji eliminacyjnych oraz wyniki polskich drużyn[2]
Dzień Sesja
(CET[b])
Juniorzy Młodzież szkolna Dziewczęta Juniorzy najmłodsi
N Zespół W Σ M N Zespół W Σ M N Zespół W Σ M N Zespół W Σ M
14-08
czw
9.00 1 Hongkong Hongkong 16.03 16.03 6 1 Norwegia Norwegia 4.34 4.34 9 1 Francja Francja 4.74 4.74 9 1 Francja Francja 6.77 6.77 5
12.00 2 Niemcy Niemcy 19.99 36.02 2 2 Słowacja Słowacja 3.45 7.79 13 2 Włochy Włochy 8.13 12.87 9 2 Turcja Turcja 19.38 26.15 3
14.20 3 Australia Australia 15.85 51.87 2 3 Hongkong Hongkong 3.79 11.58 14 3 Węgry Węgry 8.13 21.00 10 3 Wolne 12.00 38.15 3
16.40 4 Singapur Singapur 16.88 68.75 2
15-08
9.00 5 Szwecja Szwecja 6.28 75.03 4 4 Czechy Czechy 5.81 17.39 15 4 Szwecja Szwecja 20.00 58.15 2
12.00 6 Stany Zjednoczone USA-2 17.19 92.22 3 5 Stany Zjednoczone USA-1 9.67 27.06 14 4 Chiny 8.42 29.42 12 5 Włochy Włochy 20.00 78.15 1
14.20 7 Finlandia Finlandia 13.23 103.11 3 6 Stany Zjednoczone USA-2 19.08 46.14 13 5 Holandia Holandia 14.85 44.27 10 6 Indie Indie 16.88 95.03 1
16-08
sob
9.00 8 Chiny 11.28 114.39 3 7 Chiny 10.00 56.14 13 6 Australia Australia 16.72 60.99 7 7 Chiny 17.04 112.07 2
12.00 9 Botswana Botswana 20.00 134.39 2 8 Kanada Kanada 15.66 71.80 12 7 Chińskie Tajpej 14.42 75.41 7
14.20 10 Kanada Kanada 10.66 145.05 3 9 Dania Dania 17.49 89.29 11 8 Wolne 12.00 87.41 7
16.40 11 Norwegia Norwegia 13.23 158.28 3
17-08
nie
9.00 12 Chińskie Tajpej 19.08 175.10 2 10 Szwecja Szwecja 18.98 108.27 8 9 Stany Zjednoczone USA 16.55 103.96 5
12.00 13 Dania Dania 11.58 186.68 4 11 Turcja Turcja 16.03 124.30 8 10 Norwegia Norwegia 16.03 119.99 5
14.20 14 Turcja Turcja 16.72 203.40 3 12 Francja Francja 13.96 138.26 8 11 Indie Indie 18.53 138.52 5
18-08
pon
9.00 15 Egipt Egipt 14,85 218,25 2 13 Chile Chile 20.00 158.26 4
12.00 16 Argentyna Argentyna 18,41 236.66 1 14 Indie Indie 20.00 178.26 3 12 Botswana Botswana 20.00 158.52 2
14.20 17 Francja Francja 8.42 245.08 1 15 Holandia Holandia 11.28 189.54 4 13 Turcja Turcja 8.72 167.24 3
16.40 18 Nowa Zelandia Nowa Zelandia 17.63 262.71 1
19-08
wto
9.00 19 Indie Indie 10.33 273.04 1
12.00 20 Holandia Holandia 12.44 285.48 1
14.20 21 Stany Zjednoczone USA-1 8.13 293.61 1

Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

Kategoria juniorów (U26)[edytuj | edytuj kod]

Do fazy pucharowej zakwalifikowały się 8 drużyn w kategorii juniorów:

  1. Polska Polska
    Maciej Bielawski, Paweł Jassem, Michał Klukowski, Sławomir Niajko, Piotr Tuczyński, Jakub Wojcieszek.
  2. Chiny
    Chen Yanfeng, Liu Shuo, Tang Zhi, Tao Yong, Xia Xinyu, Zhang Liangxiao.
  3. Stany Zjednoczone USA 1
    Marius Agica, Zachary Brescoll, Adam Grossack, Zachary Grossack, Adam Kaplan, Owen Lien.
  4. Francja Francja
    Julien Bernard, Fabrice Charignon, Baptiste Combescure, Thibault Coudert, Clément Laloubeyre, Cedric Lorenzini (France).
  5. Szwecja Szwecja
    Simon Ekenberg, Mikael Grönkvist, Daniel Gullberg, Simon Hult, Adam Stokka.
  6. Holandia Holandia
    Tobias Polak, Joris van Lankveld, Tom van Overbeeke, Ernst Wackwitz, Chris Westerbeek, Ricardo Westerbeek.
  7. Turcja Turcja
    Anil Altindag, Erkmen Aydogdu, Yusuf Berkay Kapusuz, Akin Koclar, Berk Can Ozen, Ugurcan Suzer.
  8. Norwegia Norwegia
    Harald Eide, Mats Eide, Kristian Ellingsen, Tor Eivind Grude, Kristoffer Hegge.
Mecze ćwierćfinałowe i półfinałowe[edytuj | edytuj kod]
Juniorzy. Mecze ćwierćfinałowe[2], 20 sierpnia, środa
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
Q1 Σ Q2 Σ Q3 Σ Q4 Σ
JQ1 Polska Polska 11 48 59 37 96 26 122 52 174
Turcja Turcja 13 13 23 36 35 71 20 91
JQ2 Chiny 11 33 44 30 74 11 85 20 105
Norwegia Norwegia 21 21 26 47 52 99 36 135
JQ3 Stany Zjednoczone USA-1 9.5 27 36.5 26 62.5 4 66.5 48 114.5
Holandia Holandia 31 31 44 75 64 139 34 173
JQ4 Francja Francja 6 32 38 40 78 28 106 46 152
Szwecja Szwecja 0 0 23 23 32 55 25 80
Juniorzy. Mecze półfinałowe[2], 21 sierpnia, czwartek
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
S1 Σ S2 Σ S3 Σ S4 Σ
JS1 Polska Polska 1.5 39 40.5 27 67.5 7 74.5 20 94.5
Norwegia Norwegia 20 20 13 33 41 74 31 105
JS2 Francja Francja 11 11 39 50 20 70 32 102
Holandia Holandia 11 29 40 22 62 16 78 45 123


Mecze finałowe[edytuj | edytuj kod]
Juniorzy. Mecz o 3. miejsce[2], 22 sierpnia, piątek
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
R1 Σ R2 Σ R3 Σ R4 Σ
JR Polska Polska 25 25 15 40 18 58 75 133
Francja Francja 1,67 30 31.7 29 60.7 18 78.7 33 111.7
Juniorzy. Mecz finałowy[2]
Nr F Zespół P 22 sierpnia, piątek 23 sierpnia, sobota
9:00 12:00 14:20 16:40 9:00 12:00
F1 Σ F2 Σ F3 Σ F4 Σ F5 Σ F6 Σ
JF Norwegia Norwegia 23 23 42 65 30 95 38 133 7 140 63 203
Holandia Holandia 4.5 22 26,5 35 61.5 32 93.5 22 115.5 34 149.5 10 159.5


Kategoria młodzieży szkolnej (U21)[edytuj | edytuj kod]

Do fazy pucharowej zakwalifikowało się 8 drużyn w kategorii młodzieży szkolnej:

  1. Szwecja Szwecja
    Ida Grönkvist, Mikael Rimstedt, Ola Rimstedt, Johan Säfsten.
  2. Chiny
    Chen Siyuan, Gu Sijia, Jin Kai, Miao Benjie, Wang Qingfeng, Zhu Chenyu.
  3. Norwegia Norwegia
    Christian Bakke, Espen Flått, Joakim Sæther, Marcus Scheie.
  4. Polska Polska
    Błażej Krawczyk, Michał Krysa, Przemysław Kurzak, Piotr Marcinowski, Łukasz Pląder, Mateusz Sobczak.
  5. Stany Zjednoczone USA-1
    Nolan Chang, Christopher Huber, Oren Kriegel, Benjamin Kristensen, Kevin Rosenberg.
  6. Francja Francja
    Francois Beugin, Arthur Boulin, Colin Deheeger, Matthieu Fourre, Benjamin Marie, Thibaud Vincenot.
  7. Holandia Holandia
    Pim Coppens, Bob Donkersloot, Thibo Sprinkhuizen, Leen Stougie, Marc Stougie, Luc Tijssen.
  8. Hongkong Hongkong
    Francis Chan, Louis Lee, Mark Ng, Jackson Tsang, Sam Tseng, Vinci Wan.
Mecze ćwierćfinałowe i półfinałowe[edytuj | edytuj kod]
Młodzież szkolna. Mecze ćwierćfinałowe[2], 20 sierpnia, środa
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
Q1 Σ Q2 Σ Q3 Σ Q4 Σ
YQ1 Szwecja Szwecja 11 57 68 36 104 34 138 15 153
Holandia Holandia 15 15 15 30 39 69 32 112
YQ2 Chiny 11 30 41 48 89 13 102 26 128
Stany Zjednoczone USA 1 21 21 47 68 45 113 28 141
YQ3 Norwegia Norwegia 50 50 45 95 41 136 33 169
Hongkong Hongkong 5.67 29 34.7 22 56.7 22 78.7 34 112.7
YQ4 Polska Polska 7 25 32 29 61 23 84 37 121
Francja Francja 60 60 18 78 36 114 8 122
Młodzież szkolna. Mecze półfinałowe[2], 21 sierpnia, czwartek
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
S1 Σ S2 Σ S3 Σ S4 Σ
YS1 Szwecja Szwecja 1.5 37 38.5 28 66.5 28 94.5 53 147.5
Norwegia Norwegia 9 9 27 36 19 55 17 72
YS2 Francja Francja 38 38 23 61 15 76 34 110
Stany Zjednoczone USA 1 4.5 31 35.5 36 73.5 21 94.5 36 130.5


Mecze finałowe[edytuj | edytuj kod]
Młodzież szkolna. Mecz o 3. miejsce[2], 22 sierpnia, piątek
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
R1 Σ R2 Σ R3 Σ R4 Σ
YR Norwegia Norwegia 1.5 29 30.5 31 61.5 44 105.5 46 151.5
Francja Francja 23 23 24 47 19 66 12 78
Młodzież szkolna. Mecz finałowy[2]
Nr F Zespół P 22 sierpnia, piątek 23 sierpnia, sobota
9:00 12:00 14:20 16:40 9:00 12:00
F1 Σ F2 Σ F3 Σ F4 Σ F5 Σ F6 Σ
YF Szwecja Szwecja 4.5 34 38.5 50 88.5 22 110.5 43 153.5 42 195.5 42 237.5
Stany Zjednoczone USA 1 38 38 22 60 65 125 10 135 8 143 42 185


Kategoria dziewcząt (U26)[edytuj | edytuj kod]

Do fazy pucharowej zakwalifikowały się 8 drużyn w kategorii dziewcząt:

  1. Włochy Włochy
    Giorgia Botta, Caterina Burgio, Federica Buttò, Margherita Chavarria, Margherita Costa, Michela Salvato.
  2. Holandia Holandia
    Natalia Banaś, Merel Bruijnsteen, Carla Groenland, Lotte Leufkens, Magdaléna Tichá, Doris Van Delft.
  3. Polska Polska
    Zofia Bałdysz, Olga Długosz, Aleksandra Jarosz, Anna Maduzia, Agnieszka Szczypczyk, Justyna Żmuda.
  4. Australia Australia
    Jessica Brake, Jessica Brake, Kirstyn Fuller, Ellena Moskovsky, Ella Pattison, Lauren Travis.
  5. Chiny
    Chen Li, Fu Bo, Li Hanxiao, Li Xinyi, Wu Qihao, Zhao Bing.
  6. Francja Francja
    Jessie Carbonneaux, Anaïs Leleu, Jennifer Mourgues, Anne-Laure Tartarin, Aurélie Thizy, Mathilde Thuillez.
  7. Stany Zjednoczone USA
    Julie Arbit, Asya Ladyzhensky, Marianna Linz, Anam Tebha, Isha Thapa, Rebecca Wernis.
  8. Węgry Węgry
    Maria Beko, Zsofia Beko, Laura Ersek, Andrea Fischer, Brigitta Fischer.
Mecze ćwierćfinałowe i półfinałowe[edytuj | edytuj kod]
Dziewczęta. Mecze ćwierćfinałowe[2], 20 sierpnia, środa
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
Q1 Σ Q2 Σ Q3 Σ Q4 Σ
GQ1 Włochy Włochy 11 60 71 69 140 62 202 15 217
Węgry Węgry 23 23 28 51 3 54 20 74
GQ2 Holandia Holandia 11 28 39 37 76 26 102 84 186
Stany Zjednoczone USA 28 28 28 56 22 78 17 95
GQ3 Polska Polska 28 28 33 61 8 69 5 74
Chiny 1.67 27 28.7 39 67.7 15 82.7 61 143.7
GQ4 Australia Australia 38 38 36 74 28 102 10 112
Francja Francja 6 34 40 14 54 21 75 49 124
Dziewczęta. Mecze półfinałowe[2], 21 sierpnia, czwartek
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
S1 Σ S2 Σ S3 Σ S4 Σ
GS1 Włochy Włochy 16 16 8 24 33 57 45 102
Francja Francja 2 24 26 58 84 12 96 11 107
GS2 Chiny 37 37 23 60 24 84 31 115
Holandia Holandia 6.5 19 25.5 35 60.5 13 73.5 28 101.5


Mecze finałowe[edytuj | edytuj kod]
Dziewczęta. Mecz o 3. miejsce[2], 22 sierpnia, piątek
Nr F Zespół P 9:00 12:00 14:20 16:40
R1 Σ R2 Σ R3 Σ R4 Σ
GR Włochy Włochy 7.5 42 49.5 47 96.5 6 102.5 52 154.5
Holandia Holandia 14 14 28 42 30 72 27 99
Dziewczęta. Mecz finałowy[2]
Nr F Zespół P 22 sierpnia, piątek 23 sierpnia, sobota
9:00 12:00 14:20 16:40 9:00 12:00
F1 Σ F2 Σ F3 Σ F4 Σ F5 Σ F6 Σ
GF Francja Francja 0.67 32 32.7 61 93.7 41 134.7 53 187.7 25 212.7 27 239.7
Chiny 35 35 15 50 25 75 47 122 36 158 37 195


Kategoria juniorów najmłodszych (U15)[edytuj | edytuj kod]

Do fazy pucharowej zakwalifikowały się 4 drużyny w kategorii juniorów najmłodszych:

  1. Francja Francja
    Luc Bellicaud, Théo Guillemin, Romaric Guth, Victor Le Lez.
  2. Polska Polska
    Michał Kaleta, Kacper Kopka, Michał Maszenda, Jakub Patreuha, Patryk Patreuha, Tomasz Pawełczyk.
  3. Chiny
    Cheng Zhiyu, Fang Dongke, Jiang Baozhuo, Randy Pan, Shen Jiahe, Wang Zihan.
  4. Szwecja Szwecja
    Teo Bodin, Sanna Clementsson, Erik Hansson, Alexander Sandin.
Półfinały[edytuj | edytuj kod]
Juniorzy najmłodsi. Mecze półfinałowe[2], 17 sierpnia, niedziela
Nr F Zespół P SK1 Σ SK2 Σ SK3 Σ
KS1 Francja Francja 8 16 24 70 94 43 137
Szwecja Szwecja 11 11 16 27 11 38
KS2 Polska Polska 8 30 38 49 87 13 100
Chiny 28 28 23 51 46 97


Mecze finałowe[edytuj | edytuj kod]
Juniorzy najmłodsi. Mecz o 3. miejsce[2], 18 sierpnia, poniedziałek
Nr F Zespół P RK1 Σ RK2 Σ RK3 Σ
K3 Chiny 8 59 67 41 108 47 155
Szwecja Szwecja 25 25 17 42 30 72
Juniorzy najmłodsi. Finał[2], 18 sierpnia, poniedziałek
Nr F Zespół P FK1 Σ FK2 Σ FK3 Σ
KF Francja Francja 5.5 22 27.5 25 52.5 25 77.5
Polska Polska 28 28 29 57 50 107


Turniej konsolidacyjny[edytuj | edytuj kod]

W turnieju konsolidacyjnym uczestniczyło 35 zespołów. Uczestniczyły w nim dwa polskie zespoły: drużyny dziewcząt i młodzieży szkolnej. Polska drużyna dziewcząt zajęła 8. miejsce.

Czołowe miejsca w turnieju konsolidacyjnym (BAM) zajęły zespoły[2]:

  1. War of The Roses
    Marius Agica, Zachary Brescoll, Adam Grossack, Zachary Grossack, Adam Kaplan, Owen Lien (wszyscy USA).
  2. The Boyz
    Dennis Bilde (Dania), Nabil Edgtton (Australia), Justin Howard (Australia), Nick Jacob (Nowa Zelandia), Tom Walsh (Kanada).
  3. Buus Thomsen
    Thomsen Emil Buus (Dania), Thomsen Signe Buus (Dania), Peter Jepsen (Dania), Kornel Lazar (Niemcy), Lauren Travis (Australia).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Uczestnicy konkurencji juniorów najmłodszych (do 15 lat) – w odróżnieniu od pozostałych konkurencji – startowali na zasadzie zaproszenia.
  2. Podane godziny dotyczą czasu polskiego (CET). W Turcji było to o godzinę później.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]