433 Dywizja
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk |
piechota |
| Podległość |
Wehrmacht |
| Skład |
patrz tekst |
433 Dywizja (niem. Division Nr. 433) – jedna z niemieckich dywizji zapasowych z czasów II wojny światowej.
Dywizję sformowano 1 czerwca 1943 r. we Kostrzynie nad Odrą na bazie oddziałów zapasowych 233 Rezerwowej Dywizji Grenadierów Pancernych, którą przeniesiono do Danii. Jednostka nadzorowała oddziały zapasowe i zapasowo-szkoleniowe. W styczniu 1945 r. została wysłana na front i została rozbita próbując bronić Pozycji Trzcielskiej. Jej resztki, które przedostały się za Odrę włączono do świeżo utworzonej Dywizji Raegener i walczyły do końca wojny.
Skład[edytuj | edytuj kod]
- 533. zapasowy pułk grenadierów
- 543. zapasowy pułk grenadierów
- 168. zapasowy pułk artylerii
- 9. zapasowy batalion rozpoznawczy
- 68 zapasowy batalion inżynieryjny
- 1. zapasowy i szkolny batalion budowlany
- 3. zapasowy i szkolny batalion kierowców
- 3. zapasowy i szkolny batalion budowlany
- 23. zapasowy i szkolny batalion motocyklowy
Dowódcy
- Generalleutnant Max Dennerlein (od 1943 do 8 grudnia 1944[1]
- Generalleutnant Vollrath Lübbe (od grudnia 1944 do 5 lutego 1945 r., gdy ranny dostał się do niewoli sowieckiej)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010, s. 120. ISBN 978-83-11-11655-9.