A Second Face

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
A Second Face
Ilustracja
Producent

Jospin Le Woltaire

Seria gier

A Second Face

Licencja

Freeware

Silnik

Adventure Game Studio

Wersja

1.5

Data wydania

23 grudnia 2008

Gatunek

Komputerowa gra przygodowa

Tryby gry

Gra jednoosobowa

Język

Niemiecki
Angielski
Włoski
Polski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows

Nośniki

Pobieranie plików

Wymagania

Pentium 800 MHz, 128 MB RAM, karta graficzna kompatybilna z DirectX

Kontrolery

klawiatura, mysz

Strona internetowa

A Second Face (Drugie Oblicze) – gra przygodowa autorstwa Jospina Le Woltaire, wydana w 2008 r. na licencji freeware. Gatunkowo gra lokuje się na pograniczu fantasy i science-fiction, zawiera również elementy klasycznego cyberpunka oraz ślady myśli oświeceniowej.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Fabuła rozgrywa się na planecie rotującej synchronicznie ze swym słońcem. Stronę planety zwróconą do słońca zamieszkują Strefisowie, Oświeceni, zaś ciemną stronę – Ugeltzowie, Ludzie Nocy. Obie cywilizacje od wieków nie mają ze sobą kontaktu, a pamięć o sobie zachowały jedynie w legendach.

Akcja gry rozpoczyna się w pałacu Ugka, władcy krainy położonej po ciemnej stronie planety. Ugk wzywa do siebie swoich dwóch synów, książąt Rabokka i Torga, i nakazuje im znaleźć sposób na rozwiązanie problemu kryzysu energetycznego w krainie. Przyczyną kryzysu jest wyczerpanie złóż marginu, podstawowego surowca energetycznego po ciemnej stronie planety będącego jednocześnie tamtejszą walutą oraz popularnym wśród wyższych sfer narkotykiem. Wskazówką do rozwiązania problemu ma być legenda o tajemniczej Krainie Światła, w której Ugk doszukuje się śladów na istnienie niewyczerpanego źródła światła i energii. Nagrodą za wykonanie zadania jest prawo do sukcesji, dlatego mimo zdecydowanego sceptycyzmu wobec teorii ojca, książęta rozpoczynają swoje śledztwo w sprawie Krainy Światła[1][2].

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

A Second Face została napisana przy wykorzystaniu silnika Adventure Game Studio. Tworzenie gry było dla Le Woltaire’a w dużej mierze improwizacją. Początkowe stadia pisania fabuły zaczął od szkiców tła oraz postaci. Następnie rozplanował główne cut scenki zgodnie z podstawowymi założeniami fabularnymi gry. Kolejne motywy, postacie oraz zagadki dodawał nieliniowo i rozwijał w trakcie skryptowania gry. „Jednoczesne szkicowanie, modelowanie komputerowe, dramaturgia oraz pisanie skryptów to dla mnie dobry sposób na to, aby różne elementy współgrały ze sobą”[3]

Grafiki postaci i tła zostały najpierw naszkicowane węglem, następnie pokolorowane akwarelą. Wykonane w ten sposób projekty zostały następnie zeskanowane i poddane retuszowi cyfrowemu. Szkice tła zostały użyte jako odnośnik dla trójwymiarowych modeli, cyfrowo dopasowanych później do stylu graficznego postaci. Zarówno postacie, jak i tła zostały następnie zanimowane klatkowo przy użyciu sześciu klatek animacji dla każdego obiektu[3].

Przy projektowaniu miasta Ugeltzów Le Woltaire inspirował się mapą starożytnego Babilonu[3].

Obsługa gry[edytuj | edytuj kod]

Gra składa się z części interaktywnej oraz wstawek filmowych. Gracz kontroluje bohatera za pomocą menu kołowego oraz inwentarza, typowych elementów klasycznej gry przygodowej. Gra posiada dodatkowo funkcję otwartych dialogów z bohaterami niezależnymi gry, prowadzonych poprzez wpisywanie słów kluczowych w trakcie dialogu.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

A Second Face otrzymała 15 nominacji do nagrody AGS Award 2008[4]. Gra została nagrodzona w trzech kategoriach: najlepsza fabuła 2008, najlepsze tła 2008, najlepsza gra 2008[5][6][7].

Dostępność i wersje[edytuj | edytuj kod]

Grę można pobrać bezpłatnie z oficjalnej strony A Second Face lub z bazy gier Adventure Game Studio. Do oryginalnej niemieckiej wersji dołączono tłumaczenia na kilka języków, w tym na język polski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]