Adelophryne gutturosa
Adelophryne gutturosa | |
Hoogmoed & Lescure, 1984 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Adelophryne gutturosa |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
Adelophryne gutturosa – gatunek południowoamerykańskiego płaza bezogonowego z rodziny Eleutherodactylidae.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Płaz osiąga niewielkie rozmiary[1].
Cykl życiowy[edytuj | edytuj kod]
Adelophryne gutturosa wiedzie dzienny tryb życia[1].
Rozród tego płaza opisali w 2008 MacCulloch i współpracownicy. Zwierzęta płci męskiej sadowią się na roślinach, dobrze ukryte pośród liści i korzeni, skąd nawołują. Z nadejściem pory deszczowej samica składa jaja. Widziano samicę składającą pojedyncze, znacznych rozmiarów jajo Płaz rozmnaża się poprzez rozwój bezpośredni[1].
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Płaz żyje na północy kontynentu południowoamerykańskiego, na Wyżynie Gujańskiej. Jego zasięg występowania sięga z jednej strony Brazylii, obejmując Serra do Veado, w stanie Amapá, z drugiej zaś górę Roraima na zachodzie Wenezueli, płaz zamieszkuje też Boliwię, Guanę, Surinam, Gujanę Francuską – Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody podaje takie miejsca jak góry Ayanganna i Wokomung, region Pakaraima i Park Narodowy Kaieteur[1].
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Płaz bytuje na wysokościach pomiędzy 40 a 220 m nad poziomem morza[1].
Jego siedlisko stanowi ściółka pokrywająca dno lasu, zazwyczaj porośniętego formacją z Monotagma spicatum[1].
Całkowita liczebność populacji tego gatunku utrzymuje się na stałym poziomie[1].
Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Płaz nie jest pospolity, choć może występować obficie na pewnych obszarach, lokalnie. IUCN zwraca jednak uwagę, że niedostępne środowisko jego życia nie ułatwia odnalezienia go[1].
IUCN nie wymienia żadnych zagrożeń dla tego gatunku, uzasadniając to minimalną presją ze strony człowieka w niedostępnej okolicy zamieszkiwanej przez płaza[1].
Zwierzę stwierdzono w obrębie kilku parków narodowych, IUCN wymienia wśród nich Park Narodowy Kaieteur[1].