Przejdź do zawartości

Afazja przewodzeniowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Afazja przewodzeniowa – względnie rzadka postać afazji spowodowana uszkodzeniem włókien nerwowych łączących pole Broki i pole Wernickego. Uważano, że pęczek łukowaty jest tym łącznikiem[1], ale niedawne odkrycia wskazują, że torebka ostatnia może łączyć pole Broki z polem Wernickego[2].

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Pacjenci z afazją przewodzeniową wykazują następujące cechy:

  • płynna mowa
  • dobre rozumienie mowy
  • trudności w czytaniu
  • znaczącą niedogodnością są powtórzenia
  • wiele parafazji fonemicznych
  • częste transpozycje dźwięków w obrębie słowa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Speech Functions: The Arcuate Fasciculus (en). [dostęp 2008-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-03)].
  2. Schmahmann, J. and Pandya, D. "Fiber Pathways of the Brain". Oxford University Press 2006