Akefalianie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Akefalianie (akefalowie; gr. akàphalos – „bezgłowy”) – wspólnota odrzucająca czyjekolwiek zwierzchnictwo. W historii znanych było kilka kościołów akefalicznych. Byli to między innymi ci, którzy po potępieniu Nestoriusza na Soborze efeskim nie chcieli uznać zwierzchnictwa ani Jana z Antiochii, ani Cyryla z Aleksandrii. Za ich przykładem poszło kilka innych sekt, jak np. eutychianie czy damianici[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hervé Masson; Słownik herezji w Kościele katolickim; Katowice 1993; Wydawnictwo „Książnica”, s. 49, 109.