Aleksander Bałaban

Aleksander Bałaban

Korczak
Data śmierci	1637
Ojciec	Bazyl

Aleksander Bałaban herbu Korczak (zm. w 1637 roku) – starosta winnicki, rohatyński, trembolewski. W armii zdobył stopnie pułkownika królewskiego i rotmistrza. Jego ród pierwotnie wywodzi się z Albanii, by następnie przenieść się na Ruś Czerwoną i stamtąd dopiero na Podole i Ukrainę bracławską, nie dziwi więc przynależność Aleksandra do kościoła prawosławnego.

Jego ojciec Bazyl był bratem biskupa Gadeona Bałabana, a sam Aleksander był siostrzeńcem hetmana Stanisława Żółkiewskiego.

Życiorys

Pod wodzą hetmana Żółkiewskiego uczestniczył we wszystkich jego wyprawach wojennych. Służył nie tylko jako żołnierz, ale też jako dyplomata. Brał udział w poselstwie wysłanym przez Żółkiewskiego do Moskwy w 1610. Miał więc swój udział w układzie zawartym z bojarami moskiewskimi, który zaowocował okupacją Kremla przez polską załogę.

Dwukrotnie, bo w 1619 i 1625 pełnił funkcję komisarza do układów z Kozakami.

W 1620 podczas bitwy pod Cecorą należał do najbliższego otoczenia hetmana, a po przegranej został wzięty do niewoli, z której się wykupił. Sejm uznając jego zasługi zwrócił mu w 1623 pieniądze za okup. Dość długo (1622-1633) sądził się z Zofią Daniłowiczową o pieniądze, jakie rzekomo zapłacił za okup Jana Żółkiewskiego, który został pojmany razem z nim. Aleksander potrzebował pieniędzy na tyle, że w 1624 sprzedał Stefanowi Chmielnickiemu w Lublinie wieś Bałabanówkę.

Poseł na sejm 1625 roku z ziemi halickiej, poseł na sejm nadzwyczajny 1629 roku z województwa podolskiego.

Bibliografia

• Adam Boniecki: Bałabanowie. W: Herbarz polski : wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 1. Warszawa, 1899, s. 93.
• BrunoB. Abakanowicz BrunoB., WojciechW. Beynart WojciechW., Polski Słownik Biograficzny, t. 1, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1935, s. 248 .
• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.1, Kasa im. Józefa Mianowskiego, Warszawa 1880, s. 92.
• Wacław Sobieski Żółkiewski na Kremlu, nakł. Gebethnera i Wolffa, 1920.
• Stanisław Żółkiewski Pisma Stanisława Żółkiewskiego kanclerza koronnego i hetmana z jego popiersiem, Nakładem Wojciecha Manieckiego, 1861.