Aleksander Hild

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Bronisław Hild
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1895
Żydaczów

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

6 pułk piechoty
35 pułk piechoty
52 pułk piechoty Strzelców Kresowych
81 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny)

Aleksander Bronisław Hild (ur. 2 grudnia 1895 w Żydaczowie, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Żydaczowie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Emila i Heleny z Rudnickich[1].

3 marca 1916 został przeniesiony do 6 pułku piechoty na stanowisko komendanta plutonu w 12. kompanii III batalionu[1]. 1 kwietnia 1916 został mianowany chorążym piechoty[2]. We wrześniu 1917, po likwidacji 6 pp, został skierowany do miejscowości Visk na Węgrzech, gdzie został zdegradowany do stopnia tytularnego sierżanta i wcielony do Armeefeldausbildungsgruppe generała Kövessa[3]. W 1918 był zastępcą porucznika Maksymiliana Kamskiego ps. „Milan”, szefa Oddziału Wyszkolenia Wojskowego Komendy Naczelnej Polskiej Organizacji Wojskowej Nr 3 w Kijowie[4].

Służył w 35 Pułku Piechoty w Łukowie (od września 1925 w Brześciu nad Bugiem)[5]. W 1921 był przydzielony z 35 pp do 6 Armii[6], a w 1923 do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu nad Bugiem na stanowisko szefa Oddziału II Sztabu[7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 452. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8], a 12 kwietnia 1927 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W maju tego roku został przydzielony z 35 pp do DOK IX na stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Informacyjnego[10]. W lipcu 1927 wrócił do 35 pp na stanowisko dowódcy III batalionu[11]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 52 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Złoczowie na stanowisko dowódcy I batalionu[12][13]. 4 kwietnia 1929 został przydzielony na XIII dwumiesięczny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu, a w lipcu tego roku został przesunięty w 52 pp na stanowisko kwatermistrza[14]. W marcu 1932 został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie na stanowisko inspektora Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w 5 Okręgowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[15][16]. W kwietniu 1934 został przeniesiony na stanowisko inspektora Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Katowicach[17]. W kwietniu 1935 został przeniesiony do 81 pułku piechoty w Grodnie na stanowisko dowódcy batalionu[18], a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. Lista starszeństwa 1917 ↓.
  3. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 572.
  4. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 583.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 211, 353.
  6. Spis oficerów 1921 ↓, s. 120.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 109, 227, 408.
  8. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 45.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 149.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 187.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
  13. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 66, 179.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 210, 226.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 465.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 154.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 40.
  19. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 153.
  20. M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  21. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29.
  22. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 240.
  23. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 199.
  24. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 209.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]