Aleksander Miszke

Aleksander Jan Miszke
Data i miejsce urodzenia	6 września 1882 ; Warszawa
Data śmierci	nieznana
	profesor nauk technicznych
	Specjalność: inżynieria i transport kolejowy
Alma Mater	Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu
Profesura	1936
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Warszawska; Oficerska Szkoła Inżynierii
	Odznaczenia

Aleksander Jan Gustaw Miszke (ur. 6 września 1882 w Warszawie, zm. ?) – polski inżynier, specjalista inżynierii kolejowej, profesor zwyczajny.

W rodzinnej Warszawie ukończył gimnazjum w 1901. Został absolwentem Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu w 1908. Zatrudniony jako naczelnik wydziału technicznego Dyrekcji Budowy Kolei Żelaznych od 1919 do 1927, następnie w Biurze Projektów i Studiów Polskich Kolei Państwowych od 1927 do 1936. Od 1936 był profesorem zwyczajnym w Zakładzie Dróg Żelaznych na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej. Wykładał w Oficerskiej Szkole Inżynierii.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i nastaniu okupacji niemieckiej zadeklarował się jako Niemiec i po 1940 otrzymał od Niemców zezwolenie na utworzenie Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Chłopców (Private Fachschule für Knaben von Prof. A. Mischke), która mieściła się przy ul. Pankiewicza 3, od 1941 przy ul. Wspólnej (w budynku wraz z hotelem dla żołnierzy niemieckich; tzw. Soldatenheim), w tym samym roku placówka została wcielona do Państwowej Szkoły Budownictwa^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[2]
Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)^[3]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Kurs dróg żelaznych
Projekt przebudowy węzła warszawskiego
Rola komunikacji podczas wojny
Album nawierzchni: (załącznik I do kursu Dróg żelazn. Cz. 1) (1925)
Praca rozrządowa Polskich Kolei Państwowych i projekt jej reorganizacji (1935)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zdzisław Mikulski. Okupacyjna Szkoła Zawodowa Profesorów Wydziału Inżynierii Politechniki Warszawskiej: przyczynek do dziejów szkolnictwa zawodowego. „Rozprawy z Dziejów Oświaty”, s. 203-204, Nr 44 z 2005.
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi przy budowie kolei”.
↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu rozwoju kolejnictwa”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Aleksander Miszke. bcpw.bg.pw.edu.pl. [dostęp 2015-04-05].
Andrzej Jarominiak. Biogramy niektórych polskich inżynierów kolejowych działających w II Rzeczpospolitej. „Problemy Kolejnictwa”, s. 116, Nr 146 z 2008.
Aleksander Miszke – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-04-05].

[1] Zdzisław Mikulski. Okupacyjna Szkoła Zawodowa Profesorów Wydziału Inżynierii Politechniki Warszawskiej: przyczynek do dziejów szkolnictwa zawodowego. „Rozprawy z Dziejów Oświaty”, s. 203-204, Nr 44 z 2005.

[2] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi przy budowie kolei”.

[3] M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu rozwoju kolejnictwa”.

[1]

[2]

[3]