Aleksandr Nadiradze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Nadiradze
Data i miejsce urodzenia

2 września 1914
Gori

Data i miejsce śmierci

3 września 1987
Moskwa

Zawód, zajęcie

inżynier, projektant systemów rakietowych

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Aleksandr Dawidowicz Nadiradze (ros. Александр Давидович Надирадзе, ur. 20 sierpnia?/2 września 1914 w Gori, zm. 3 września 1987 w Moskwie) – radziecki inżynier, projektant systemów rakietowych, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1976 i 1982).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie gruzińskiego nauczyciela. W 1936 ukończył Zakaukaski Instytut Industrialny, potem studiował w Moskiewskim Instytucie Lotniczym, pracował w Centralnym Instytucie Aerohydrodynamicznym jako inżynier i kierownik grupy, zajmował się badaniami naukowymi, teoretycznymi i eksperymentalnymi urządzeń samolotowych. Od 1941 był konstruktorem Specjalnego Biura Konstruktorskiego (OKB) fabryki nr 22 i przystąpił do badań nad techniką rakietową, w 1945 został głównym konstruktorem i szefem OKB przy wydziale Moskiewskiego Mechanicznego Instytutu Ludowego Komisariatu Zaopatrzenia Wojskowego, od 15 października 1951 do 1955 kierował pracami nad stworzeniem kompleksu lotniczego "Czajka", w 1971-1976 pracował nad stworzeniem kompleksu "Pionier". Opracował rakietowe pociski balistyczne Temp-2S, RSD-10 Pionier i RT-2PM Topol i odegrał dużą rolę w stworzeniu pocisków RS-12M1 Topol-M i RS-24. W 1969 został doktorem nauk technicznych, a 1972 profesorem, a 29 grudnia 1981 członkiem rzeczywistym Akademii Nauk ZSRR. Napisał ponad sto prac naukowych. Został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]