Alex Gasperoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alex Gasperoni
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1984
San Marino

Wzrost

181 cm

Pozycja

prawoskrzydłowy, środkowy pomocnik

Informacje klubowe
Klub

AC Libertas

Numer w klubie

8

Kariera juniorska
Lata Klub
0000–2003 San Marino Calcio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2005 San Marino Calcio 2 (0)
2003 → AC Mezzolara (wyp.) 12 (0)
2003–2004 → Castel San Pietro Terme Calcio (wyp.) 17 (0)
2005–2010 SS Murata[a]
2005 Narnese Calcio 1 (0)
2006 US Tolentino 9 (0)
2006–2007 AS Cervia 1920 11 (0)
2007–2008 Sporting NovaValmarecchia
2008–2009 Olympia Nova-Secchiano
2010–2021 SP Tre Penne 180 (10)
2019 Riccione Calcio 1926 (wyp.) (2)
2021– AC Libertas 35 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2006  San Marino U-21
2003–2019  San Marino 48 (1)
  1. Aktualne na: 25 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 25 lutego 2023.

Alex Gasperoni (ur. 30 czerwca 1984 w San Marino) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant San Marino w latach 2003–2019.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Grę w piłkę nożną rozpoczął w akademii San Marino Calcio. W styczniu 2003 roku został wypożyczony do AC Mezzolara (Serie D), gdzie zaliczył 12 ligowych występów[1]. Sezon 2003/04 spędził na wypożyczeniu w Castel San Pietro Terme Calcio, gdzie zanotował 17 spotkań w Serie D. Po powrocie do San Marino Calcio rozegrał dla tego klubu 2 mecze na poziomie Serie C2. Latem 2005 roku został graczem SS Murata, z którą zdobył trzykrotnie mistrzostwo San Marino, dwukrotnie krajowy puchar oraz dwukrotnie superpuchar. W lipcu 2007 roku zadebiutował w europejskich pucharach w meczu z Tampere United (0:2) w kwalifikacjach Ligi Mistrzów 2007/08[2]. W trakcie gry dla SS Murata (2005–2010), dzięki zezwalającym na to przepisom FSGC, występował jednocześnie we włoskich zespołach z Serie D: Narnese Calcio[3], US Tolentino, AS Cervia 1920 oraz z Prima Categoria Emilia-Romagna: Sportingu NovaValmarecchia[4] oraz Olympii Nova-Secchiano. Będąc graczem Sportingu, doznał poważnej kontuzji, po której przeszedł półroczną rekonwalescencję[5].

Przed sezonem 2010/11 Gasperoni został zawodnikiem SP Tre Penne[6], gdzie występował przez 11 kolejnych lat – z przerwą na półroczne wypożyczenie do Riccione Calcio 1926 (Prima Categoria) w 2019 roku[7]. W jego barwach rozegrał 256 spotkań we wszystkich rozgrywkach i wywalczył czterokrotnie mistrzostwo kraju, Puchar San Marino oraz trzykrotnie Superpuchar San Marino, co czyni go jednym z najbardziej zasłużonych graczy w historii klubu[6][8]. W lipcu 2013 roku wystąpił w wygranym 1:0 meczu z Szirakiem Giumri w kwalifikacjach Ligi Mistrzów 2013/14, który był pierwszym zwycięstwem odniesionym przez sanmaryński klub w rozgrywkach klubowych pod egidą UEFA[9]. W 2016 roku został przez FSGC nominowany do nagrody Pallone di Cristallo[10]. Latem 2021 roku Gasperoni odszedł do AC Libertas[11].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Alex Gasperoni w latach 2002–2006 występował w reprezentacji San Marino U-21 i był jej kapitanem[12]. 20 sierpnia 2003 zadebiutował w seniorskiej kadrze San Marino w zremisowanym 2:2 towarzyskim meczu z Liechtensteinem, w którym strzelił bramkę[13]. Wraz z Nicolą Ciaccim i Lorenzo Lazzarim są oni jedynymi sanmaryńskimi piłkarzami, którzy zdobyli gola w debiucie w drużynie narodowej[14]. 28 kwietnia 2004 Gasperoni wystąpił w wygranym 1:0 meczu przeciwko Liechtensteinowi w Serravalle[15], w którym San Marino odniosło jedyne dotychczasowe zwycięstwo[16][17]. Ogółem w latach 2003–2019 Gasperoni rozegrał w drużynie narodowej 48 spotkań (46 zakończyło się porażką) i zdobył 1 bramkę.

Bramki w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu 
1. 20 sierpnia 2003 Rheinpark Stadion, Vaduz  Liechtenstein 1:2 2:2 Mecz towarzyski

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Brat Bryana Gasperoniego.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

SS Murata
SP Tre Penne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Taranto: pure Corallo Proietti va al Cesena Florentia, c'è Piovani. gazzetta.it. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  2. Il Murata fuori dalla Champions League: 2-0 per il Tempere. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  3. Calcio mercato: Pietranera va al Pavia. Gasperoni alla Narnese. newsrimini.it. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  4. Il Novavalmarecchia a Gatteo senza Ciardi, Zannoni e Valentini. altarimini.it. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  5. 1° categoria Girone H: il Novavalmarecchia impegnato contro la capolista. altarimini.it. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  6. a b Alex Gasperoni lascia il Tre Penne. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-02-02]. (wł.).
  7. Calcio RSM, al Tre Penne ritornano Alex Gasperoni e Mirko Palazzi. altarimini.it. [dostęp 2023-02-22]. (wł.).
  8. Stefano Ceci fa 200 con il Tre Penne. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  9. Tre Penne capitale del calcio sammarinese. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-02-22]. (wł.).
  10. Calcio Estate 2016, i candidati ai premi. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-02-23]. (wł.).
  11. Folgore scatenata sul mercato: in arrivo Hirsch, Enrico Golinucci e Giovanni Bonini. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  12. Under 21: biancoazzurri sconfitti in Armenia (4-0). smtvsanmarino.sm. [dostęp 2023-02-22]. (wł.).
  13. Liechtenstein vs San Marino: "Piccoli Stati" a confronto. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2023-02-22]. (wł.).
  14. Lazzari da (quasi doppio) record: il classe 2003 si prende anche la Nazionale. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  15. San Marino vs Liechtenstein international football match report. eu-football.info. [dostęp 2023-02-02]. (ang.).
  16. Selva! E San Marino sa anche vincere. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  17. 18 lat bez zwycięstwa. San Marino: Tytani zwykle przegrani. sport.tvp.pl. [dostęp 2023-02-25]. (pol.).
  18. Murata campione nella sfida contro il Pennarossa. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2023-02-25]. (wł.).
  19. San Marino 2006/07. rsssf.com. [dostęp 2023-02-25]. (ang.).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W latach 2005–2010, będąc graczem SS Murata, występował jednocześnie w Narnese Calcio, US Tolentino, AS Cervia 1920, Sportingu NovaValmarecchia i Olympii Nova-Secchiano. Przepisy FSGC dopuszczały możliwość jednoczesnych występów zawodnika w innym klubie, niezrzeszonym w federacji

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]