Allelengyon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Allelengyon (gr. ἀλληλέγγυον wzajemne zobowiązanie od ἄλλος inny i ἐγγύη zobowiązanie) – podatek od opuszczonych i nieuprawianych gruntów, nałożony przez cesarza Bazylego II na najzamożniejszych właścicieli ziemskich (dynatoi). Allegyon zapewniał stały i wysoki przychód do skarbca. Roman III Argyros zniósł go przedkładając interes grupy społecznej z której się wywodził, nad interes cesarstwa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dariusz Piwowarczyk: Normanowie i Bizancjum w XI stuleciu. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2006. ISBN 83-11-10566-9.