Almahata Sitta
20°43′04″N 32°30′58″E/20,717778 32,516111 Fragment meteorytu | |
| Sposób odkrycia |
spadły |
|---|---|
| Państwo | |
| Miejsce znalezienia | |
| Typ | |
| Grupa | |
Położenie na mapie Sudanu  | |
| 20°43′04″N 32°30′58″E/20,717778 32,516111
| |
Almahata Sitta – fragmenty meteorytu odnalezione po upadku na Ziemię 7 października 2008 meteoroidu 2008 TC3, który był pierwszym tego typu obiektem odkrytym jeszcze przed uderzeniem w Ziemię. Po rozpadzie bolidu nad Pustynią Nubijską jego fragmenty zostały rozrzucone na dużym obszarze. Łącznie odnaleziono 52 fragmenty o całkowitej masie 3,95 kg. Analiza fragmentów meteorytu wykazała, że należy on do rzadkiej grupy ureilitów[1].
Meteoroid[edytuj | edytuj kod]
Meteoroid został odkryty 6 października 2008 w ramach programu Catalina Sky Survey. Był to pierwszy tego typu obiekt, który został odkryty jeszcze przed zderzeniem z Ziemią. Średnica planetoidy była szacowana na 2 metry, jej rozmiar określano obrazowo mówiąc, że był „wielkości samochodu”. Meteoroid uderzył w atmosferę Ziemi na wysokości 65,4 km (20,9° N, 31,4° E) i rozpadł się na kawałki (eksplodował) na wysokości 37 km (20,8° N, 32,2° E) 7 października 2008 od godzinie 5:46 czasu lokalnego (2:26 UTC).
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa meteorytu oznacza w języku arabskim „Stacja nr 6” i pochodzi od nazwy stacji kolejowej znajdującej się niedaleko od miejsca, gdzie znaleziono jego pierwsze fragmenty[1].
Skład i klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Meteor został sklasyfikowany jako achondryt należący do grupy urelitów. Jest to bardzo rzadko spotykany typ meteorytu, w momencie jego znalezienia znano tylko trzy inne meteoryty tego typu[1].
Odnalezione fragmenty[edytuj | edytuj kod]
Tuż po upadku meteorytu zorganizowano pierwszą wyprawę w poszukiwaniu jego fragmentów. Ekspedycja została zorganizowana przez Uniwersytet Chartumski i była prowadzona przez P. Jenniskensa (z SETI Institute) i M. H. Shaddada (Uniwersytet Chartumski). Ekspedycja odbywała się w dniach od 2 do 9 grudnia 2008. W trakcie wyprawy znaleziono 15 fragmentów meteorytu o łącznej masie 563 gramów. Kilka tygodni później, od 25 do 30 grudnia, zorganizowano drugą wyprawę, dzięki której znaleziono następnych 37 fragmentów. Wszystkie odłamki znaleziono na obszarze o rozmiarach 28 na 5 kilometrów. Łączna masa wszystkich znalezionych odłamków meteorytu wynosi 3950 gramów[1].
Większość fragmentów o masach wynoszących od kilku do kilkuset gramów przechowywanych jest w Uniwersytecie Chartumskim[1]. Niewielki kawałek meteorytu został podarowany Richardowi Kowalskiemu, który odkrył meteoroid 2008 TC3[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Almahata Sitta. Meteoritical Bulletin Database. [dostęp 2013-02-27]. (ang.).
- ↑ Emily Lakdawalla: A piece of an asteroid returns to the telescope that discovered it. planetary.org, 2009-09-20. [dostęp 2013-02-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- WORKSHOP ON ASTEROID 2008 TC3. University of Khartoum. [dostęp 2013-02-27]. (ang.).