Anadendrum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anadendrum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

obrazkowate

Podrodzina

Monsteroideae

Rodzaj

Anadendrum

Nazwa systematyczna
Anadendrum Schott
Bonplandia (Hannover) 5: 45 (1857)
Typ nomenklatoryczny

Anadendrum microstachyum (de Vriese & Miq.) Backer & Alderw.[3]

Anadendrum Schott – rodzaj wieloletnich, wiecznie zielonych, lianopodobnych lub hemiepifitycznych roślin zielnych z rodziny obrazkowatych, obejmujący 11 gatunków, występujących w wiecznie zielonych lasach w Chinach i Azji Południowo-Wschodniej, w tym kilka endemicznych. Faktyczną liczbę gatunków tego rodzaju szacuje się na nie mniej niż 30[4]. Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów ανά (ana – w górę, za) i δένδρον (dendron – drzewo).

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Długie, pnące łodygi pozbawione trichoskleroidów.
Korzenie
Rośliny tworzą na łodydze korzenie czepne.
Liście
Rośliny o naprzeciwległym ulistnieniu, często tworzące wachlarz liści na szczycie łodygi. Blaszki liści właściwych ukośnie jajowato-podłużne do podłużno-lancetowatych lub podłużnych, całobrzegie. Nerwacja pierwszorzędowa pierzasta, zbiegająca się do żyłki marginalnej, dalsza siatkowata. Ogonki liściowe tworzące przy wierzchołku poduszeczkę, a u nasady pochwę liściową, niekiedy sięgającą podstawy poduszeczki.
Kwiaty
Rośliny tworzą na każdym sympodium od 1 do 10 kwiatostanów typu kolbiastego pseudancjum. Pędy kwiatostanowe stosunkowo długie, początkowo wzniesione. Pochwy kwiatostanowe podłużno-jajowate, łódkokształtne do odgiętych, u szczytu dziobowato nakrywające kolbę, białe, zielonkawobiałe, rzadko głęboko zielone lub pokryte purpurowymi plamkami, szybko odpadające, rzadko pozostające na roślinie do początku okresu owocowania. Kolby osadzone na długiej szypule, cylindryczne, pokryte obupłciowymi kwiatami. Okwiat o błoniastych listkach, zrośniętych w kubkowatą, ściętą strukturę, równej długości lub krótszą od zalążni. Kwiat składa się z 4 wolnych pręcików i pojedynczej zalążni. Pręciki o relatywnie krótkich, szerokich, szpatułkowatych nitkach i równowąsko-eliptyczych pylnikach, otwierających się przez podłużną szczelinę. Zalążnie odwrotnie stożkowate lub odwrotnie pyramidalne, niemal czworokątne, jednokomorowe, jednozalążkowe. Zalążki anatropowe, powstające z bazalnego łożyska. Szyjki słupków szerokości zalążni, zakończone poprzecznym, podłużnym znamieniem.
Owoce
Wyraźnie ścięte jagody, pomarańczowo-czerwone z wyraźną pozostałością znamienia. Nasiona zaokrąglone, niemal kuliste, o gładkiej i błyszczącej łupinie. Zarodek duży, bielmo nieobecne[4].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 60[5]

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja rodzaju według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Należy do monotypowego plemienia Anadendreae[6], podrodziny Monsteroideae, rodziny obrazkowatych (Araceae), rzędu żabieńcowców (Alismatales) w kladzie jednoliściennych (ang. monocots)[2].
Gatunki[7]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Liście niektórych gatunków Anadendrum są jadalne i stosowane do przygotowywania curry[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-19] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-10-10]. (ang.).
  4. a b c d e Peter C. Boyce. Anadendrum (Araceae: Monsteroideae: Anadendreae) in Thailand. „Thai For. Bull. (Bot.)”. 37, s. 1–8, 2009. (ang.). 
  5. S.J. Mayo, J. Bogner i P.C. Boyce: Araceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. IV: Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). Berlin Heidelberg: Springer, 1998, s. 46-47. ISBN 3-540-64061-4. (ang.).
  6. L.I. Cabrera et al. Phylogenetics relationships of aroids and duckweeds (Araceae) inferred from coding and noncoding plastid DNA. „American Journal of Botany”. 95(9), s. 1153-1165, 2008. (ang.). 
  7. Rafael Govaerts, David G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-10-19]. (ang.).
  8. David J. Mabberley: The plant-book: a portable dictionary of the vascular plants. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, 1997, s. 42. ISBN 0-521-41421-0. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]