Anatol Paułowicz
| Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1953 |
|---|---|
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji | |
| Okres |
od 2004 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Anatol Uładzimirawicz Paułowicz (biał. Анатоль Уладзіміравіч Паўловіч[a], ros. Анатолий Владимирович Павлович, Anatolij Władimirowicz Pawłowicz; ur. 20 lipca 1953 w Zarowcach w rejonie szkłowskim) – białoruski inżynier i polityk, w latach 2004–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 lipca 1953 roku we wsi Zarowce, w rejonie szkłowskim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończył Mohylewski Instytut Budowy Maszyn, uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika. Pracę rozpoczął jako inżynier technolog 11. Państwowej Fabryki Łożysk (GPZ-11) w Mińsku. Następnie pracował jako zastępca kierownika wydziału, zastępca kierownika działu, sekretarz komitetu partyjnego GPZ-11, zastępca kierownika oddziału Mińskiej Fabryki Łożysk, główny technolog – kierownik oddziału głównego technologa, zastępca dyrektora technicznego Mińskiej Fabryki Łożysk[1].
W 2004 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III kadencji z Wasniecowskiego Okręgu Wyborczego Nr 95. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Przemysłu, Sektora Paliwowo-Energetycznego, Transportu, Łączności i Przedsiębiorczości[2]. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów IV kadencji z Wasniecowskiego Okręgu Wyborczego Nr 93[3]. Pełnił w nim funkcję zastępcy przewodniczącego tej samej komisji[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[4].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal „Za Zasługi w Pracy” (Białoruś, 2011)[5];
- Medal Jubileuszowy „90 Lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”;
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Międzyparlamentarnego Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Anatol Paułowicz jest żonaty, ma dwie córki[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Анатоль Уладзімеравіч Паўловіч (czyt. Anatol Uładzimierawicz Paułowicz).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Павлович Анатолий Владимирович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-08-18]. (ros.).
- ↑ Павлович Анатолий Владимирович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-08-18]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2016-08-18]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2016-08-18]. (ros.).
- ↑ А. Лукашэнка: Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 6 снежня 2011 г. № 569. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2011-12-06. [dostęp 2016-08-18]. (biał.).
- Absolwenci Mohylewskiego Instytutu Budowy Maszyn
- Białoruscy inżynierowie
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III kadencji
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji
- Odznaczeni Gramotą Pochwalną Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi
- Odznaczeni Gramotą Pochwalną Zgromadzenia Międzyparlamentarnego Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej
- Odznaczeni Medalem Jubileuszowym „90 lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”
- Odznaczeni Medalem „Za zasługi w pracy”
- Urodzeni w 1953