Andrzej Dunin Borkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Dunin Borkowski
Herb
Łabędź
Data śmierci

1597

Andrzej Dunin Borkowski herbu Łabędź (zm. w 1597 roku) – pisarz ziemski lubelski w latach 1572-1597, deputat na Trybunał Koronny w 1580 roku.

Poseł na sejm 1581 roku z województwa lubelskiego. W czasie elekcji 1587 roku głosował na Zygmunta Wazę.

Dziedzic Czekarzowa, Celejowa, Rąbków i Kormanowic w 1582 roku.

Żonaty z Emercjanną Chotecką i z Anną Ossowską. Z pierwszą żoną miał synów: Andrzeja i Pawła, którzy zapewnili posagi swoim siostrom w 1568 roku, z drugą Mikołaja i Piotra.

Był wyznawcą kalwinizmu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 268.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Herbarz polski, tom II, Warszawa 1900, s. 38.
  • Anna Pieńkowska, Zjazdy i sejmy z okresu bezkrólewia po śmierci Stefana Batorego, Pułtusk 2010, s. 366.
  • Urzędnicy województwa lubelskiego XVI-XVIII w. Spisy". Oprac. Witold Kłaczewski i Wacław Urban. 1991, s. 106.