Przejdź do zawartości

Andrzej Giza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andrzej Jerzy Giza (ur. 1975) – polski kulturoznawca, animator kultury, badacz dziedzictwa polskich emigrantów (XIX–XXI w.).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Historyk i historyk sztuki, doktor nauk humanistycznych. Absolwent podyplomowych studiów w Instytucie Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. Absolwent Akademii Dziedzictwa przy Międzynarodowym Centrum Kultury i Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. W okresie 1997–2004 związany z Biurem Festiwalowym Kraków 2000 – Europejskie Miasto Kultury. W latach 2004–2016 prezes zarządu Fundacji Conspero. Współautor Strategii Promocji Krakowa (2005–2015) oraz projektów upowszechniających polską kulturę podczas międzynarodowych wydarzeń, takich jak: EXPO 2000, EXPO 2005, Nieformalny Szczyt NATO w Krakowie (2009), Igrzyska Olimpijskie w Londynie (2012), Soczi (2014), Rio de Janeiro (2016), Piongczang (2018).

Od roku 2008 dyrektor Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena organizującego m.in. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena oraz Festiwal Kultury Polskiej w Pekinie. Koordynator produkcji cyklicznych Festiwali Krzysztofa Pendereckiego w Warszawie (2008, 2013, 2018). Popularyzator polskiej sztuki współczesnej. Autor kampanii reklamowych Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena realizowanych we współpracy z polskimi artystami, m.in. Agatą Bogacką, Tymkiem Borowskim, Ewą Juszkiewicz, Normanem Leto, Bartkiem Materką, Marcinem Maciejowskim, Wilhelmem Sasnalem, Radkiem Szlagą, Jakubem Ziółkowskim. Pomysłodawca i wydawca kwartalnika Beethoven Magazine. Wykładowca akademicki.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • A history of the Polish Consulate in Harbin on the 100th anniversary of its establishment, Wydawnictwo AVALON, Kraków 2020.
  • Polacy z Mandżurii. Dzieje polskiej kolonii w Harbinie, Wydawnictwo AVALON, Kraków 2019.
  • Kossakowie, Wielcy Malarze, Paryż 2001.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]