Andrzej Korczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Konstanty Korczyński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1935
Łódź

Data i miejsce śmierci

2004
Łódź

Doktor habilitowany
Specjalność: chemia nieorganiczna, krystalochemia, materiały reprograficzne, rentgenografia strukturalna
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1960
Politechnika Łódzka

Habilitacja

1970
Politechnika Łódzka

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres zatrudn.

1954–2004

Dyrektor
Instytut

Celulozowo-Papierniczy w Łodzi

Okres spraw.

1978–1986

Andrzej Korczyński (ur. 1935 w Łodzi, zm. 2004 tamże) – polski chemik, profesor Politechniki Łódzkiej.

Dyplom magistra inżyniera uzyskał po ukończeniu studiów na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej w 1956 roku. W trakcie studiów rozpoczął w 1954 roku pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej. W 1960 roku uzyskał stopień naukowy doktora, stopień doktora habilitowanego w 1970 roku, a stanowisko profesora nadzwyczajnego w 1991 roku.

Specjalizował się w rentgenografii strukturalnej i fizykochemii ciała stałego. Po habilitacji rozpoczął badania w zakresie materiałów fotopółprzewodzących do zastosowań w elektrofotografii. Jest autorem dwóch monografii i trzech patentów. Wypromował trzech doktorów.

W latach 1978–1986 był dyrektorem resortowego Instytutu Celulozowo-Papierniczego w Łodzi. Kierował zespołem dydaktyki Chemii Nieorganicznej na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. Prowadził badania proekologiczne nad utylizacją wielkotonażowego odpadu przemysłowego, jakim jest fosfogips poapatytowy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 114.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]