Andrzej Opatowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Opatowicz
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data urodzenia

9 października 1865

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

11 Iziumski Pułku Huzarów
Twierdza Brzeska
Powiat Etapowy Wołkowysk
Dowództwo Okręgu Generalnego „Lublin”

Stanowiska

komendant Twierdzy Brześć Litewski

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Andrzej Opatowicz (ur. 9 października 1865[1], zm. ?) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Opatowicz urodził się 9 października 1865 roku. 1 stycznia 1909 roku, w stopniu rotmistrza, pełnił służbę w 11 Iziumskim Pułku Huzarów, który wchodził w skład II Brygady 11 Dywizji Kawalerii i stacjonował w Łucku[2].

21 marca 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika, z zaliczeniem do I Rezerwy armii i powołaniem do czynnej służby na czas wojny, aż do demobilizacji. Z dniem 22 lutego 1919 roku otrzymał przydział do Rezerwy oficerów Wojska Polskiego. 27 marca 1919 roku Naczelny Wódz mianował go komendantem Twierdzy Brześć Litewski[3]. 15 sierpnia 1919 roku został mianowany dowódcą Powiatu Etapowego Wołkowysk[4]. 6 września 1919 roku został przeniesiony do Sekcji Remontu Departamentu III Ministerstwa Spraw Wojskowych[5].

22 września 1919 roku Adiutantura Generalna przekazała ówczesnemu szefowi Sztabu Generalnego, pułkownikowi Stanisławowi Hallerowi decyzję Naczelnego Wodza o treści: zgodnie z przedłożonym mi wnioskiem Naczelnego Dowództwa zarządzam wdrożenie dochodzeń sądowo-karnych przeciw płk. Opatowiczowi, byłemu dowódcy twierdzy Brześć Litewski i przeciw jego szefowi sztabu, mjr. Wance z powodu niewykonywania przepisów służbowych i braku należytego nadzoru nad obozami jeńców w Brześciu. Pułkownik Haller wnioskując 18 września 1919 roku o wdrożenie dochodzeń sądowo-karnych opierał się na raporcie higienisty Frontu Litewsko-Białoruskiego, kapitana lekarza Karola Jonshera, raporcie sytuacyjnym żandarmerii polowej w Brześciu i relacji pułkownika lekarza doktora Stefana Kuryłłowicza. Wnioskodawca stwierdził, że w następnie zaniechania obowiązków służbowych przez obu oficerów doszło do „horrendalnych stosunków zdrowotnych i gospodarczych” w obozach jeńców[6].

W 1921 roku pułkownik Opatowski pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Lublin”, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 12 pułk Ułanów Podolskich[7]. Z dniem 1 maja 1921 roku został przeniesiony w stały stan spoczynku, z prawem noszenia munduru[8]. Na emeryturze mieszkał w Lublinie[9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jeżeli według kalendarza juliańskiego urodził się 9 października 1865 roku, to według kalendarza gregoriańskiego powinien był się urodzić 21 października 1865 roku. Zobacz daty nowego i starego porządku.
  2. Общий список офицерским чинам русской императорской армии. Составлен по 1-е января 1909 г., Sankt Petersburg 1909, s. 572.
  3. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 37 z 3 kwietnia 1919 roku, poz. 1178, 1189, 1192, 1195.
  4. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 87 z 1919 roku, poz. 3026.
  5. Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 94 z 1919 roku, poz. 3639.
  6. Sprawa przeciwko pułkownikowi Opatowiczowi i majorowi Wance za uchybienia w nadzorowaniu obozów jenieckich w Brześciu, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/2/5, s. 223-225. Kapitan lekarz Karol Jonsher w 1923 roku był oficerem rezerwowym VII Batalionu Sanitarnego. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1166, 1225.
  7. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 255, 798.
  8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, poz. 580.
  9. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1579, tu jako datę urodzenia podano 9 października 1865 roku. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1409, tu także podano, że urodził się 9 października 1865 roku. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 886, tu jako datę urodzenia podano 22 października 1865 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]