Anna Ropiak

Anna Ropiak (ur. 27 września 1933 w Pełtach k. Myszyńca, zm. 6 sierpnia 2001) – polska wycinankarka ludowa z Puszczy Zielonej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przyszła na świat w rodzinie chłopskiej, była córką Piotra i Eleonory Jachimczyków. Otrzymała wykształcenie niepełne podstawowe. Wykonywania wycinanek nauczyła się od matki^[1]. Pierwsze wycinanki wykonała na konkurs szkolny w wieku 13 lat^[2]. Po założeniu rodziny przeniosła się do Myszyńca Starego, gdzie wraz z mężem Władysławem prowadziła gospodarstwo rolne o powierzchni 10 ha. Miała dziewięcioro dzieci: Krzysztofa, Stanisława, Lucjana, Agnieszkę, Zdzisława, Weronikę, Franciszka, Józefa, Mariannę. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Myszyńcu^[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Artystyczne umiejętności doskonaliła pod okiem Anny Kordeckiej, wybitnej twórczyni z Myszyńca. Od 1964 współpracowała ze Spółdzielnią „Kurpianka” z Kadzidła, której dostarczała wycinanki, kierce i kwiaty z bibuły^[1]. Leluje, gwiazdy i monstrancje wykonywała według wzorów wyniesionych z domu. Dla jej wycinankarstwa charakterystyczny był wzór grubo ciętej siatki z małych kwadracików, rombów i trójkątów. Była to odmiana tzw. myszynieckich wycinanek. W lelujach często umieszczała postacie kogutków. Ozdabiała je grzebieniami i piórami na ogonie ciętymi w charakterystyczny tylko dla niej sposób. Robiła kierce z grochu i bibuły, kwiaty z bibuły, byśki z ciasta^[2].

Brała udział w licznych konkursach i wystawach sztuki ludowej w kraju i za granicą oraz targach sztuki ludowej^[1]. Zdobywała nagrody w konkursie na palmę kurpiowską w Łysych. Jej wycinanki Adam Chętnik pozyskał do zbiorów Muzeum-Skansenu Kurpiowskiego w Nowogrodzie i Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży^[2]^[3]. Znajdują się ponadto w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, Muzeum Etnograficznym im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie i Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie^[2]^[3].

Umiejętności przekazała dzieciom, spośród których tradycje myszynieckiej wycinanki kontynuuje syn Stanisław Ropiak^[3].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 2020 była jedną z bohaterek wystawy pt. Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej przygotowanej przez Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce^[3]^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d StanisławS. Pajka StanisławS., Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny XX–XXI wieku. Część druga, Ostrołęka 2016, s. 233, ISBN 978-83-940655-7-7 .
↑ ^a ^b ^c ^d BernardB. Kielak BernardB., Artyści ludowi województwa ostrołęckiego, Ostrołęka 1994, s. 56–57 .
↑ ^a ^b ^c ^d MariaM. Samsel MariaM., Andrzej RobertA.R. Dul Andrzej RobertA.R., Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej, 2020, s. 126, ISBN 978-83-953620-5-7 .
↑ MariaM. Samsel MariaM., Robert AndrzejR.A. Dul Robert AndrzejR.A., Alicja MironiukA.M. Nikolska Alicja MironiukA.M., Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej. Wystawa planszowa, Ostrołęka 2020 .

[:0-1] StanisławS. Pajka StanisławS., Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny XX–XXI wieku. Część druga, Ostrołęka 2016, s. 233, ISBN 978-83-940655-7-7 .

[:1-2] BernardB. Kielak BernardB., Artyści ludowi województwa ostrołęckiego, Ostrołęka 1994, s. 56–57 .

[:02-3] MariaM. Samsel MariaM., Andrzej RobertA.R. Dul Andrzej RobertA.R., Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej, 2020, s. 126, ISBN 978-83-953620-5-7 .

[:12-4] MariaM. Samsel MariaM., Robert AndrzejR.A. Dul Robert AndrzejR.A., Alicja MironiukA.M. Nikolska Alicja MironiukA.M., Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej. Wystawa planszowa, Ostrołęka 2020 .

[1]

[2]

[3]

[4]