Przejdź do zawartości

Aristolaos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aristolaos, gr. Ἀριστόλαος (druga połowa IV wieku p.n.e.) – grecki malarz. Był synem i uczniem Pauzjasza z Sykionu.

Z przekazu Pliniusza (Naturalis historia XXV, 137) wynika, iż zaliczano go do najpoważniejszych artystów jako twórcę takich przedstawień jak Epaminondas, Perykles, Medea, Tezeusz, Personifikacja ludu ateńskiego, Ofiarowanie wołu (wyraźnie układających się w pary). Kopii jego obrazu dopatrywano się w kilku pompejańskich malowidłach przedstawiających Medeę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz A. Ostrowski: Słownik artystów starożytności. Architektura, rzeźba, malarstwo, rzemiosło artystyczne. Katowice: Wydawnictwo Książnica, 1994, s. 40-41
  • Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z (red. Zdzisław Piszczek). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 77, ISBN 83-01-03529-3.