Astenus immaculatus

	Astenus immaculatus
	Stephens, 1833
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Astenina
Rodzaj	Astenus
Podrodzaj	Astenus (Astenus)
Gatunek	Astenus (Astenus) immaculatus
Synonimy
	Sunius intermedius Erichson, 1839; Sunius dalmatinus Kuster, 1853; Sunius apicalis Motschulsky, 1860; Astenus (Astenus) apicalis (Motschulsky, 1860); Astenus (Astenus) dalmatinus (Kuster, 1853); Astenus (Astenus) intermedius (Erichson, 1839);
	Sunius intermedius Erichson, 1839; Sunius dalmatinus Kuster, 1853; Sunius apicalis Motschulsky, 1860; Astenus (Astenus) apicalis (Motschulsky, 1860); Astenus (Astenus) dalmatinus (Kuster, 1853); Astenus (Astenus) intermedius (Erichson, 1839);

Astenus immaculatus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.

Gatunek ten został opisany w 1833 roku przez Jamesa Francisa Stephensa^[1].

Chrząszcz o wydłużonym i nieco spłaszczonym ciele długości od 3,5 do 4 mm. Ubarwiony czarno lub brunatnoczarno, zwykle z żółtawymi tylnymi brzegami tergitów odwłoka i, zwykle, z wąską, żółtawą plamą wzdłuż tylnych brzegów pokryw. Duża, nie węższa od pokryw głowa jest ponad oczami łopatowato ku przodowi wydłużona. Przedplecze jest najszersze w części przedniej, nieobrzeżone, zaopatrzone w cztery pary długich szczecinek na bocznych krawędziach. Pokrywy są trochę dłuższe od przedplecza. Odwłok jest silnie rozszerzony ku tyłowi i ma początkowe tergity zaopatrzone w poprzeczne bruzdy przynasadowe. W przypadku trzech początkowych tergitów odległości między bruzdami bocznymi są co najmniej trzykrotnie większe niż długości tychże tergitów. Szósty sternit odwłoka u samca trójkątne wcięcie na tylnym brzegu^[2].

Owad znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii, Chorwacji, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Grecji, Rosji, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu^[1]. Na wschód sięga okolic Morza Kaspijskiego. Zamieszkuje wilgotne stanowiska na polach, łąkach i w lasach. Bytuje pod kamieniami, gnijącymi szczątkami roślinnymi, napływkami, wśród mchów, korzeni traw i w pryzmach kompostowych^[2]^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Astenus (Astenus) immaculatus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-08].
↑ ^a ^b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[fe-1] Astenus (Astenus) immaculatus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-08].

[Szujecki-2] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[1]

[2]

[3]