Autódromo de Moçambique

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Autódromo de Moçambique
Państwo

 Mozambik

Lokalizacja

Maputo

Otwarcie

1962

Długość

3,909 km

Ostatnie modyfikacje

2006

Główne imprezy

Grand Prix Mozambiku

Położenie na mapie Mozambiku
Mapa konturowa Mozambiku, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Autódromo de Moçambique”
Ziemia25°56′29″S 32°37′07″E/-25,941389 32,618611

Autódromo de Moçambique, wcześniej Circuito de Lourenço Marques oraz Autódromo de Lourenço Marques – tor wyścigowy znajdujący się w stolicy Mozambiku, Maputo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1950 roku po raz pierwszy w Lourenço Marques rozegrano wyścig. Zawody te odbywały się na ulicznym torze, biegnącym wzdłuż Estuário do Espírito Santo – części zatoki Lourenço Marques[1]. Kierowcy ścigali się wzdłuż ulic Avenida da Republica, Avenida 10 de Novembro oraz Rua Belmiro Obadias Muanga. W 1958 roku po raz pierwszy na tym obiekcie zorganizowano Grand Prix Mozambiku[2]. W 1961 roku wydłużono tor o około pół kilometra, dodając do niego Rua Vladimir Lenine[1].

W 1962 roku oddano do użytku nowy tor pod nazwą Circuito de Lourenço Marques. Obiekt, biegnący wzdłuż Oceanu Indyjskiego, znajdował się na przedmieściach Lourenço Marques, niedaleko granicy ze Związkiem Południowej Afryki. Tor miał początkowo długość 3,362 km oraz szerokość 8 m. Składał się z dwóch części: prostej o długości 1,5 km (zwykle otwartej dla ruchu ulicznego) oraz wolniejszej sekcji, wybudowanej specjalnie do wyścigów samochodowych[3].

W 1962 roku Circuito de Lourenço Marques przejął organizację Grand Prix Mozambiku, rozgrywanego według przepisów Formuły 1 lub Formuły Libre. Pierwszą edycję na nowo otwartym obiekcie wygrał Peter de Klerk w Alfie Special[2]. W 1967 w wyniku wypadku Lukiego Bothy zginęło siedmiu widzów[4].

Około 1970 roku zmodyfikowano obiekt, wydłużając go o pół kilometra[3]. W 1971 roku zorganizowano ostatnią edycję Grand Prix Mozambiku, którą wygrał John Love w Surteesie[2]. W 1972 roku rozegrano natomiast ostatni wyścig przed zamknięciem toru – trzygodzinną rundę w Chevronie B21 wygrali Gerry Birrel i Jochen Mass[4].

Po odzyskaniu przez Mozambik niepodległości w 1975 roku rząd zabronił organizowania wyścigów samochodowych, w efekcie czego tor ulegał niszczeniu. W 1991 roku zorganizowano pierwszy w niepodległym Mozambiku wyścig samochodowy, chociaż obiekt znajdował się w bardzo złym stanie. Prawdopodobnie pod koniec 2003 roku zniszczono i przebudowano niewielką sekcję toru. 14 lipca 2006 roku rozpoczęto kompleksową modernizację obiektu, w wyniku której przebudowano końcową sekcję toru, dobudowano tory do kartingu i motocrossu, zwiększono standardy bezpieczeństwa i zmieniono nazwę kompleksu na Autódromo de Moçambique[3].

Zwycięzcy Grand Prix Mozambiku na torze Lourenço Marques[edytuj | edytuj kod]

Sezon Kierowca Samochód
1962 Peter de Klerk Alfa Special
1963 Peter de Klerk Alfa Special
1964 Rodezja John Love Cooper-Climax
1965 Rodezja John Love Cooper-Climax
1966 Dave Charlton Brabham BT11-Climax
1967 Rodezja John Love Brabham BT20-Repco
1968 Jackie Pretorius Lola-Ford
1969 Rodezja John Love Lotus 49B-Ford
1970 Dave Charlton Lotus 49C-Ford
1971 Rodezja John Love Surtees-Ford

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b LOURENÇO MARQUES (URBANO). [w:] gdecarli.it [on-line]. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  2. a b c Non-championship races in South Africa 1945-today. [w:] jpgleize.perso.neuf.fr [on-line]. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  3. a b c LOURENÇO MARQUES. [w:] gdecarli.it [on-line]. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  4. a b Lourenço Marques. [w:] silhouet.com [on-line]. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).