Błotnica (rzeka)
 Błotnica w okolicy wsi Błotnica | ||||||||||||||||
| Kontynent | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | ||||||||||||||||
| Rzeka | ||||||||||||||||
| Długość | 26,7 km | |||||||||||||||
| Źródło | ||||||||||||||||
| Miejsce | Kamienica | |||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||
| Ujście | ||||||||||||||||
| Recypient | Resko Przymorskie, Morze Bałtyckie | |||||||||||||||
| Miejsce | ||||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||
| Mapa | ||||||||||||||||
 Dorzecze Błotnicy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | ||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | ||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | ||||||||||||||||
Błotnica – rzeka o długości 26,7 km[1] na Pobrzeżu Szczecińskim w woj. zachodniopomorskim, która wypływa z jeziora Kamienica i uchodzi do jeziora Resko Przymorskie. W wodach rzeki dominuje pstrąg potokowy i troć wędrowna.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Na wschód od wsi Trzynik rzeka wypływa z jeziora Kamienica w kierunku północnym, gdzie do Błotnicy uchodzi struga Ołużna. Dalej biegnie na zachód omijając wieś Unieradz i płynie do Nieżyna, gdzie przed wsią odbija na północ. Płynie koło wsi Niemierze oraz Błotnica, gdzie przepływa pod mostem drogi wojewódzkiej nr 102. Następnie przed wsią Stary Borek od prawego brzegu do Błotnicy wpada struga Strużka, która posiada połączenie z rzeką Parsętą poprzez tzw. Wielki Rów. Błotnica dalej płynie na wschód od wsi Nowogardek i Głowaczewo, gdzie uchodzi do niej kanał od Dębosznicy.
Za mostem linii kolejowej nr 402 bieg rzeki został uregulowany. Wody Błotnicy płyną kanałem, nowym korytem (zwanym Nową Błotnicą lub Bagiennym Rowem[2]) w kierunku północno-zachodnim, gdzie znajduje się jaz piętrzący wodę w wałach przeciwpowodziowych. Kanał biegnie na północny zachód, gdzie uchodzi do jeziora Resko Przymorskie. Na wschód od jazu piętrzącego oraz wałów utworzono duże stawy rybne od których odchodzi dawny bieg Błotnicy (zwany Starą Błotnicą[3]). Błotnica biegnie na północ i północny zachód, gdzie przed Dźwirzynem skręca na zachód i uchodzi do Reska Przymorskiego przy stanicy wodnej.
Ujście[edytuj | edytuj kod]
W 1948 roku za ujście rzeki przedstawiono jezioro Resko Przymorskie[4]. Jezioro to posiada bezpośrednie połączenie z Morzem Bałtyckim tzw. przetokę wodną, która według źródeł jest częścią Błotnicy. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych za ujście rzeki Błotnicy określiła ujście przetoki do Morza Bałtyckiego. Podobnie na Mapie Podziału Hydrograficznego Polski z października 2007 wykonanej przez Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW na zamówienie Ministra Środowiska RP, przetoka widnieje pod nazwą Błotnica[5]. Na niektórych mapa ciek ten widnieje pod nazwą Kanał Resko.
Nazwę Błotnica wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Spie Bach[4].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Według danych regionalnego zarządu gospodarki wodnej dominującymi gatunkami ryb w wodach Błotnicy są: pstrąg potokowy, troć wędrowna. Pozostałymi gatunkami ryb występującymi w Błotnicy a także jeziorze Kamienica są: jaź, głowacz białopłetwy, ciernik, płoć, leszcz, węgorz europejski, okoń europejski, szczupak pospolity[1].
Jakość wód[edytuj | edytuj kod]
W 2006 roku przeprowadzono ocenę jakości wód przy moście k. wsi Nowogardek na 4 km od ujścia rzeki, gdzie oceniono wody Błotnicy na III klasę jakości[6].
W 2008 r. przeprowadzono badania jakości wód Błotnicy w punkcie ujścia do Reska Przymorskiego. W ich wyniku oceniono elementy fizykochemiczne na II klasy, elementy biologiczne określono na III klasy, a stan ekologiczny na umiarkowany. W ogólnej dwustopniowej ocenie stwierdzono zły stan wód Błotnicy[7].
W 2011 r. przeprowadzono ocenę jakości wód w punkcie kontrolno-pomiarowym przy ujściu do Reska Przymorskiego, gdzie oceniono dobry potencjał elementów biologicznych, dobry potencjał elementów fizykochemicznych i hydromorfologicznych oraz dobry i powyżej dobrego potencjał ekologiczny[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wykaz wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, s. 9.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 5)
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002 r. (Dz.U. z 2003 r. nr 16, poz. 149, s. 1191)
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)
- ↑ Arkusz N-33-67-D. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-05-28].
- ↑ Rzeki. W: Raport o stanie środowiska w województwie zachodniopomorskim w latach 2006–2007. Szczecin: WIOŚ Szczecin, 2008-12-30, s. 66.
- ↑ Ocena jakości wód powierzchniowych w woj. zachodniopomorskim w roku 2008. WIOŚ Szczecin, 2009-07-10, s. 9.
- ↑ Informacja o stanie środowiska w powiecie kołobrzeskim w 2011 roku. WIOŚ Szczecin, 2012-12-12. s. 22