BK14

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
BK14M

BK14 – sowiecki pocisk kumulacyjny. Wystrzeliwany z gładkolufowych armat czołgowych D-81 kalibru 125 mm. Wchodzi w skład jednostki ognia czołgów T-72 i T-80.

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Kaliber: 125 mm
  • Masa pocisku: 19,8 kg
  • Masa głowicy bojowej: 1,85 kg
  • Prędkość wylotowa: 905 m/s
  • Maksymalne ciśnienie w lufie: 300 MPa
  • Przebijalność: 440 mm[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wynik otrzymany z sowiecką metodyką określania przebijalności. Oznacza że ponad 80% pocisków przebije pancerz grubości 440 mm

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]