BTR-94

BTR-94
	; BTR-94 w służbie irackiej armii
	Dane podstawowe
Państwo	Ukraina
Producent	Fabryka im. Małyszewa
Typ pojazdu	transporter opancerzony
Trakcja	kołowa 8 × 8
Załoga	3 osoby + 10 żołnierzy desantu
	Historia
Egzemplarze	50
	Dane techniczne
Silnik	silnik diesla V12 o mocy 300 KM
Poj. zb. paliwa	300 l
Długość	7,62 m
Szerokość	2,9 m
Wysokość	2,8 m
Prześwit	47 cm
Masa	15 t
	Osiągi
Prędkość	90 km/h (na drodze); 10 km/h (w wodzie)
Zasięg pojazdu	600-800 km
	Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	pojazd amfibijny
Rowy (szer.)	2 m
Ściany (wys.)	0,5 m
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	2 × działko 23 × 152 mm 2A7M; 1 × karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm
	Wyposażenie
	1 × radar GR-133 w wieży BAU-23 × 2; 6 × wyrzutnia granatów dymnych
	Użytkownicy
	Irak, Jordania
	Multimedia w Wikimedia Commons

BTR-94 – ukraiński transporter opancerzony będący modyfikacją radzieckiego transportera BTR-80. Konstrukcja zaprojektowana i produkowana w fabryce im. Małyszewa. Pojazd był przeznaczony głównie na eksport. Był na wyposażeniu Jordanii, która później przekazała wszystkie pojazdy armii irackiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1994 roku fabryka im. Małyszewa zakończyła fazę projektową nad krajową modyfikacją posiadanych transporterów BTR-80 radzieckiej konstrukcji^[1]. Tym, co odróżniało BTR-94 od konstrukcji, na której bazował, było zastosowanie zdalnie sterowanej wieżyczki BAU-23x2 z dwoma działkami 23 × 152 mm 2A7M^[2], radaru GR-133 umożliwiającego wykrywanie celów naziemnych i powietrznych^[3], zmodyfikowanych przyrządów celowniczych oraz noktowizyjnych^[2]. Pozostała charakterystyka pojazdu związana z opancerzeniem czy odpornością na broń masowego rażenia pozostały takie same, jak w przypadku BTR-80^[1].

W 1997 roku Jordania zamówiła 50 transporterów BTR-94. Zostały one dostarczone jordańskiej armii na przełomie lat 1999–2000 przez Ukrspetseksport w imieniu fabryki im. Małyszewa. Realizacja kontraktu przyczyniła się także do kontrowersji związanych z finansami. Fabryka im. Małyszewa pozwała Ukrspetseksport, domagając się, aby spółka zajmująca się eksportem broni wyrównała straty w wysokości 12 milionów hrywien. Straty powstały w wyniku tego, iż Ukrspetseksport w ciągu dwóch miesięcy od zrealizowania kontraktu nie przekazał fabryce należnych 1 350 000 dolarów^[3].

W 2004 roku Jordania przekazała wszystkie transportery armii irackiej z bliżej nieznanych powodów^[2].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

BTR-94 jest opancerzonym transporterem kołowym o napędzie 8 × 8 ze zdolnościami amfibijnymi. Załoga składa się z dowódcy, kierowcy i strzelca^[2]. W przedziale desantowym jest miejsce dla 10 wyekwipowanych żołnierzy. Masa pojazdu wynosi 14 t^[2], chociaż są źródła, które podają 13,6 t^[1]^[4], a nawet 16,5 t^[5]. Wysokość BTR-94 to 2,8 m, szerokość 2,9 m, a długość to 7,65 m^[2].

Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]

Pojazd został wyposażony w zdalnie sterowaną wieżyczkę BAU-23x2, w której zamontowane są dwa działka 23 × 152 mm 2A7M, takie same, jak w ZSU-23-4 Szyłka. Dodatkowym uzbrojeniem jest karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm^[5]. Efektywny zasięg działek to 2000 m, co pozwala na rażenie jednostek latających na niskim pułapie^[2].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

BTR-94 ma zmodyfikowane przyrządy celownicze, a także dodany system noktowizji i kamery wideo^[3]. Wieżyczka została wyposażona w radar GR-133, który umożliwia wykrywanie celów naziemnych (zasięg 20 km) i powietrznych (zasięg 30 km). Radar może zostać zintegrowany z innymi systemami dowodzenia, aby móc przekazywać dane z pola walki^[2]. Po obu stronach wieżyczki zamontowano po trzy wyrzutnie granatów dymnych^[5].

Napęd i osiągi[edytuj | edytuj kod]

Transporter napędzany jest przez silnik diesla o mocy 300 KM, taki sam, jak użyty w BTR-80UP^[1]. Dzięki temu pojazd może poruszać się z prędkością maksymalną 90 km/h po drogach, a przeszkody wodne może pokonywać z prędkością maksymalną 10 km/h^[3]. Zbiorniki paliwa mają pojemność 300 l.

Maksymalny zasięg pojazdu szacuje się na 600^[1]–800 km^[2]^[4].