Przejdź do zawartości

Barbara von Ow-Freytag

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara von Ow-Freytag
Ilustracja
Barbara von Ow-Freytag, 2015
Pełne imię i nazwisko

Barbara Emilie Friederike Maria von Ow-Wachendorf

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1957
Monachium

Zawód, zajęcie

dziennikarka, politolożka

Narodowość

niemiecka

Małżeństwo

Arndt Freytag von Loringhoven

Dzieci

2

Barbara von Ow-Freytag (ur. 19 kwietnia 1957 w Monachium) – niemiecka dziennikarka i politolożka specjalizująca się w analizie rosyjskiego społeczeństwa obywatelskiego. Nazwisko Ow wymawia się jak au.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Barbara von Ow odbyła szkolenie w zakresie dziennikarstwa w agencji informacyjnej Reuters. W latach 1981/82 pracowała dla Reuters w Wiedniu jako korespondentka na Europę Wschodnią. W 1984 dołączyła do redakcji Radia Wolna Europa, stacji finansowanej przez amerykański Kongres, która nadawała programy informacyjne z Monachium do Bloku wschodniego. Wśród jej współpracowników znajdował się Toomas Hendrik Ilves, późniejszy prezydent Estonii. Do jej obowiązków należała analiza polityki NRD. W 1988 przeniosła się do redakcji Süddeutsche Zeitung (SZ), gdzie była odpowiedzialna za Europę Wschodnią[1]. W latach 1992–1994 była korespondentką ds. kultury SZ w Moskwie, gdzie jej mąż był attaché w ambasadzie niemieckiej[2].

W latach 2008–2013 była doradczynią Andreasa Schockenhoffa, chadeckiego posła Bundestagu i koordynatora ds. współpracy społeczeństw obywatelskich Niemiec i Rosji, który był jednym z najostrzejszych niemieckich krytyków reżimu Putina[3]. Ponieważ Barbara von Ow była również uważana za krytyka ograniczenia praw obywatelskich pod reżimen Putina[4], Komisja Europejska miała powstrzymać się od wysłania jej męża do Moskwy jako ambasadora Unii Europejskiej[5].

Następnie pełniła funkcję dyrektorki Sekretariatu Forum Społeczeństwa Obywatelskiego UE-Rosja (EU–Russia Civil Society Forum) w Berlinie. W 2015 rozpoczęła pracę dla Praskiego Centrum Społeczeństwa Obywatelskiego (Prague Civil Society Centre), które wspiera grupy społeczeństwa obywatelskiego w Europie Wschodniej, Rosji i Azji Środkowej[6]. W swoich publikacjach apelowała o wsparcie organizacji zaangażowanych w demokratyzację Rosji ze strony Unii Europejskiej[7].

W styczniu 2022 roku była jednym z 73 niemieckich ekspertów ds. Europy Wschodniej i polityki bezpieczeństwa, którzy domagali się od rządu Olafa Scholza w Berlinie zajęcia zdecydowanego stanowiska przeciw agresywnej polityce Władimira Putina wobec Ukrainy.[8][9]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Barbara von Ow pochodzi z rodziny szlacheckiej, która miała swoje siedziby w południowoniemieckim regionie Szwabii[10].

Jest żoną dyplomaty niemieckiego Arndta Freytaga von Loringhovena, który w 2020 objął stanowisko ambasadora Niemiec w Warszawie[5]. Para ma dwóch synów[11].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Współwydawca: Mittel- und Osteuropa auf dem Weg in die Europäische Union: Bericht zum Stand der Integrationsfähigkeit. Bertelsmann-Stiftung, Gütersloh 1995, ISBN 978-389204-214-3.
  • Współwydawca: Die EU-Beitrittsstaaten und ihre östlichen Nachbarn: The EU Accession States and Their Eastern Neighbours. Bertelsmann Stiftung, Gütersloh 1999, ISBN 978-3-89204-846-6.
  • Filling the void: why the EU must step up support for Russian civil society. BE Wilfried Martens Centre for European Studies, Bruksela 2018.
  • Vom „schwarzen Schaf” zur Avantgarde: Neue Impulse für Russlands Zivilgesellschaft. // Osteuropa, 3–4/2017, p. 19–40.
  • Zwischen neuer Macht und alten Mythen // Internationale Politik (IP), (2006) 7, p. 47–50.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 'Ron', Diplomaatia. In Memoriam: Ronald Asmus 1957-2011 [online], President, 13 maja 2011 [dostęp 2021-01-27] (ang.).
  2. Auf der Suche nach der verlorenen Kompetenz: Russlandpolitik im Deutschen Bundestag // Osteuropa, 9.2009, p. 18.
  3. Andreas Schockenhoff gestorben [online], ZEIT ONLINE, 14 grudnia 2014 [dostęp 2021-01-27] (niem.).
  4. Nasz wywiad. Prof. Musiał: W Niemczech nie znajdziemy dyplomaty, który nie miałby rodzinnych uwikłań w narodowy socjalizm wpolityce, 28 sierpnia 2020.
  5. a b Witold Jurasz, Były zastępca sekretarza generalnego NATO i wiceszef wywiadu kandydatem na ambasadora Niemiec w Polsce [online], Onet Wiadomości, 29 maja 2020 [dostęp 2021-01-27].
  6. Barbara von Ow-Freytag [online], The Guardian [dostęp 2021-01-27] (ang.).
  7. Barbara von Ow-Freytag, Filling the Void. Why the EU Must Step Up Support for Russian Civil Society. Policy Brief [online], Wilfred Martens Centre for European Studies, kwiecień 2018 [dostęp 2021-01-27] (ang.).
  8. Experten fordern Korrektur deutscher Russlandpolitik zeit.de, 14 stycznia 2022.
  9. Antyrosyjski zwrot w niemieckiej debacie. To wielka szansa dla Polski onet.pl, 18 stycznia 2022.
  10. Ow, von [online], Deutsche Biographie [dostęp 2021-01-27] (niem.).
  11. Ralf Ostner, NATO- Geheimdienst- ein Deutscher als erster Chef – Global Review [online], 8 lutego 2019 [dostęp 2021-01-27] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]