Batalion saperów Lądowej Obrony Wybrzeża
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Rudolf Fryszowski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa Obrona Wybrzeża w kampanii wrześniowej | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Batalion saperów Lądowej Obrony Wybrzeża (bsap LOW) – improwizowany pododdział saperów Wojska Polskiego.
Historia batalionu[edytuj | edytuj kod]
Batalion saperów nie występował w organizacji pokojowej Wojska Polskiego. Nie był też jednostką mobilizowaną zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”. Został zaimprowizowany 27 sierpnia 1939 roku z kilku samodzielnych pododdziałów saperów znajdujących się składzie Lądowej Obrony Wybrzeża[1].
W skład batalionu saperów weszły następujące pododdziały saperów:
- rezerwowe kompanie saperów nr 126 i 127 zmobilizowane przez 2 Batalion Saperów Kaniowskich na podstawie rozkazu Departamentu Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych L. 1010/mob. Sformowanie dowództw i jednostek saperów z 19 lipca 1939 roku[2],
- Dowództwo grupy fortyfikacyjnej nr 83 zmobilizowane 6 sierpnia 1939 roku w Gdyni przez Morski Dywizjon Żandarmerii[3][4],
- pluton chemiczno-gazowy Lądowej Obrony Wybrzeża Morskiego sformowany w Gdyni przez Kadrę Floty[5],
- kompania techniczna Wybrzeża Morskiego (używała nazwy „morska rezerwowa kompania saperów”) sformowana 25 sierpnia 1939 roku w Gdyni przez Kadrę Floty[6].
Dowódcą batalionu został major Rudolf Fryszowski, dowódca grupy fortyfikacyjnej nr 83.
W nocy z 8 na 9 sierpnia 1939 roku rezerwowe kompanie saperów nr 126 i 127 przybyły do Gdyni[4]. O świcie 9 sierpnia 1939 roku kompania nr 126 pomaszerowała do Dębogórza, a kompania nr 127 do Starego Obłuża[7].
Batalion wykonywał fortyfikacje polowe na terenie Kępy Oksywskiej, a następnie walczył w jej obronie. 19 września 1939 roku, po kapitulacji Lądowej Obrony Wybrzeża, żołnierze batalionu dostali się do niemieckiej niewoli.
Organizacja i obsada personalna batalionu[edytuj | edytuj kod]
- dowódca batalionu – mjr sap. st. sp. Rudolf Fryszowski (ranny 17 IX 1939)
- zastępca dowódcy batalionu – mjr sap. st. sp. Jakub Witkowski[8][9]
- oficer techniczny – kpt. sap. Kazimierz Łobodziński (18 IX 1939 ranny † 25 IX 1939)
- adiutant – kpt. sap. Antoni Malinowski[10][11] (ciężko ranny 19 IX 1939)
- szef żandarmerii batalionu – ppor. sap. rez. inż. Maksymilian Zuske[12][13] (17 † IX 1939)[14]
- dowódca rezerwowej kompanii saperów nr 126 – por. rez. inż. Henryk Orleański[15]
- dowódca rezerwowej kompanii saperów nr 127 – kpt. rez. inż. Ludwik Paprocki[16]
- dowódca morskiej rezerwowej kompanii saperów – kpt. sap. rez. inż. Marian Zasztowt[19] († 19 IX 1939 Kolonia Obłuże)
- dowódca plutonu – por. Marian Świtalski († 18 IX 1939 Kolonia Obłuże)
- dowódca plutonu – por. Leonard Marian Klawitter († 16 IX 1939)
- dowódca plutonu – ppor. Dunin-Marcinkiewicz († 18 IX 1939 Kolonia Obłuże)
- dowódca IV plutonu – ppor. sap. Zbigniew Jan Śmidowicz
- dowódca plutonu chemiczno-gazowego Lądowej Obrony Wybrzeża Morskiego – ?
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tym i Rzepniewski ↓, s. 27-28.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. CXXXII-CXXXIII, 410.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 719.
- ↑ a b Tym i Rzepniewski ↓, s. 26.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 711.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 1084.
- ↑ Tym i Rzepniewski ↓, s. 57.
- ↑ Tym i Rzepniewski ↓, s. 530. Mjr sap. st. sp. Jakub Witkowski urodził się 15 listopada 1883 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 350, 1015. Zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku.
- ↑ Tym i Rzepniewski ↓, s. 514. Kpt. sap. Antoni Malinowski urodził się 13 grudnia 1894 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 165, 676 tu podano, że urodził się 30 grudnia 1894 roku.
- ↑ Tym i Rzepniewski ↓, s. 300.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 168, 683. Ppor. sap. rez. inż. Maksymilian Zuske urodził się 10 lipca 1890 roku.
- ↑ Cmentarze Komunalne w Gdyni [online], gdynia.grobonet.com [dostęp 2022-04-04].
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 165, 674. Por. rez. inż. Henryk Orleański urodził się 29 marca 1895 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 166, 674. Kpt. rez. inż. Ludwik Paprocki urodził się 24 lipca 1897 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 168, 824. Por. rez. inż. Marian Kamiński urodził się 2 lutego 1892 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 168, 674. Por. rez. Jan Żelewski urodził się 25 października 1896 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 166, 687. Kpt. sap. rez. inż. Marian Zasztowt urodził się 13 kwietnia 1898 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
- Wacław Tym, Andrzej Rzepniewski: Kępa Oksywska 1939. Relacje uczestników walk lądowych. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1985. ISBN 83-215-7210-3.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
