Bedřich Homola
gen. Bedřich Homola (1929) | |
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1943 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
komendant garnizonu w Pradze; d-ca VII Korpusu Wojskowego w Bańskiej Bystrzycy |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Bedřich Homola (ur. 2 czerwca 1887 w miejscowości Běleč, zm. 5 stycznia 1943 w Berlinie) – czeski generał.
Biogram[edytuj | edytuj kod]
W 1907 ukończył studium budownictwa w technikum przemysłowym, po czym pracował jako urzędnik praskiego magistratu.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do wojska austro-węgierskiego. W grudniu 1914 dostał się do niewoli na froncie rosyjskim i trzy lata później został oficerem Korpusu Czechosłowackiego w Rosji.
Po powrocie do ojczyzny kontynuował karierę wojskową. W latach 1922–1923 zastępca komendanta Akademii Wojskowej, 1923–25 naczelnik sztabu dywizji pieszej, 1925–27 dowódca pułku pieszego, 1927–34 komendant garnizonu w Pradze oraz 1935–39 dowódca VII Korpusu Wojskowego w Bańskiej Bystrzycy. Od 1929 generał brygady, od 1935 generał dywizji.
W dniach 9–11 marca 1939 kierował interwencją przeciwko separatystom słowackim (w Czechach znana jako tzw. Homolův puč).
Po 15 marca 1939 powrócił się do Pragi, stał się jednym z przywódców Obrony Narodu i działał w podziemiu. Z końcem 1941 schwytany przez Gestapo i na początku 1943 stracony w Berlinie-Plötzensee. W 1946 awansowany pośmiertnie na stopień generała armii.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Lwa Białego II Klasy (wojskowy) – 1998, pośmiertnie[1][2]
- Order Sokoła z mieczami – 1919
- Krzyż Wojenny Czechosłowacki (1914–1918)
- Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 – pośmiertnie
- Medal Zwycięstwa
- Order św. Anny II Klasy z Mieczami – 1919, Imperium Rosyjskie
- Oficer Orderu Legii Honorowej – 1931, Francja[3]
- Krzyż Wojenny (Francja)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Odznaczeni Orderem Lwa Białego (od 1994 r.). Pražský hrad (www.hrad.cz). [dostęp 2012-02-16]. (cz.).
- ↑ Dokument nadania Orderu Lwa Białego – skan. zhola.com. [dostęp 2012-02-16]. (cz.).
- ↑ Dokument nadania Legii Honorowej – skan. zhola.com. [dostęp 2012-02-16]. (cz.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Josef Tomeš i kol., Český biografický slovník XX. století 1, Praga 1999, ISBN 80-7185-245-7.
- Strona poświęcona gen. B. Homoli. zhola.com. [dostęp 2012-02-16]. (cz.).
- Czechosłowaccy wojskowi
- Czescy generałowie
- Ofiary represji Niemiec nazistowskich w Europie 1933–1945
- Odznaczeni Orderem Lwa Białego
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym Czechosłowackim (1914–1918)
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym Czechosłowackim 1939
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Odznaczeni Orderem Sokoła
- Oficerowie Legii Honorowej
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Odznaczeni Orderem Świętej Anny
- Urodzeni w 1887
- Zmarli w 1943