Bernard H-110
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Société des Avions Bernard |
| Konstruktor |
Sigismond-Georges Bruner |
| Typ |
samolot myśliwski pływakowy |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
czerwiec 1935 |
| Lata produkcji |
1935 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik gwiazdowy Hispano-Suiza 9Vbs |
| Moc |
710 KM (522 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,6 m |
| Długość |
9,3 m |
| Wysokość |
4,27 m |
| Powierzchnia nośna |
19 m² |
| Masa | |
| Własna |
1510 kg |
| Startowa |
1900 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
329 km/h |
| Prędkość przelotowa |
298 km/h |
| Pułap |
4000 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm | |
| Użytkownicy | |
| Francja | |
Bernard H-110 – francuski pływakowy samolot myśliwski z okres międzywojennego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W związku z zapotrzebowaniem lotnictwa francuskiej Marynarki Wojennej, które ogłosiło konkurs na pływakowy samolot myśliwski dla eskadr brzegowych i pokładowych, w wytwórni Société des Avions Bernard opierając się na konstrukcji wcześniej opracowanego wodnosamolotu myśliwskiego Bernard H-52 opracowano nowy wodnosamolot, który oznaczono jako H-110.
Prototyp samolotu został oblatany w czerwcu 1935 roku, a następnie wziął udział w konkursie na pokładowy samolot myśliwski. W konkursie oprócz niego wzięły udział samoloty Loire 210, Potez 452 i Romano R.90. Okazał się wtedy, że jego osiągi są znacznie niższe od pozostałych. Dalszych prac nad tym samolotem nie prowadzono z uwagi na bankructwo wytwórni w 1935 roku.
Zbudowano jedynie prototyp.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Samolot Bernard H-110 był w 1935 roku poddany testom fabrycznym oraz wziął udział w konkursie na samolot myśliwski dla Marine nationale, po czym został skasowany.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Wodnosamolot pływakowy Bernard H-110 był dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota. Napęd stanowił silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem. Samolot posiadał dwa pływaki pod skrzydłami, przymocowane wspornikami do kadłuba i skrzydeł. Był przystosowany do startu za pomocą katapulty.
Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm umieszczone w skrzydłach.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jean Liron: Les Avions Bernard. Paryż: Éditions Larivière S.A., 1990, s. 206-211, 225. (fr.).