Biblia Calova

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblia Calova
Ilustracja
Biblia Calova z sygnaturą J.S. Bacha
Język

niemiecki

Opublikowanie kompletnego przekładu

1692

Tłumacz(e)

Marcin Luter

Źródła przekładu

Biblia Lutra

Przynależność religijna

protestantyzm

Biblia Calova (pełny tytuł niem. Heilige Bibel nach Herrn Martini Lutheri Dolmetschung und mit Anführung von Lutheri deutschen und verdeutschen Schriften abgefasst) – trzytomowa Biblia Lutra z uwagami Marcina Lutra, skompilowana i uzupełniona obszernymi komentarzami luterańskiego teologa Abrahama Calova od którego nazwiska wzięła swoją nazwę. Została wydana w latach 1681–1692. Przez długi czas uważana za zaginioną[1].

Egzemplarz J.S. Bacha[edytuj | edytuj kod]

Jednym z posiadaczy Biblii Calova był niemiecki kompozytor epoki baroku Johann Sebastian Bach[1]. Między teologią a muzyką tworzoną przez J.S. Bacha istnieje istotny związek. Był religijnym człowiekiem, od dzieciństwa uczył się podstaw teologii. Przez całe życie studiował Biblię i dzieła teologiczne, szczególnie te napisane przez Marcina Lutra. Ze względu na znaczenie, jakie Bach nadawał słowom Ewangelii, większość badaczy uznała go za muzycznego komentatora Biblii, a jego kantaty za rodzaj muzycznych kazań[2]. Czytając Biblię Calova Bach zapisywał na jej marginesach swoje spostrzeżenia. Na stronie tytułowej każdego z tomów umieścił też swoją sygnaturę i datę 1733[3].

Przez dwa stulecia Biblia Calova była uznawana za utraconą. W czerwcu 1934 roku luterański pastor Christian G. Riedel udając się na synod luterański w Frankenmuth w stanie Michigan zatrzymał się w domu swojego kuzyna Leonarda Reichle’a, który na strychu posiadał starą Biblię w języku niemieckim i nie wiedział co z nią zrobić. Biblia ta okazała się być egzemplarzem Biblii Calova, który należał do Johanna Sebastiana Bacha, co poświadczały jego odręczne uwagi w tekście. Rodzina Reichle zakupiła tę Biblię w latach 30. XIX w. w Filadelfii[4].

W 1938 roku rodzina Reichle z Frankenmuth przekazała odnaleziony egzemplarz należący do Bacha do biblioteki luterańskiego Seminarium Concordia w Saint Louis, gdzie jest przechowywana[5].

Faksymile egzemplarza Biblii, który posiadał Bach wraz z jego odręcznymi wpisami w roku 2017 wydało Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej „Bernardinum” we współpracy z holenderskim wydawcą Uitgeverijem Van Wijnenem i amerykańskim Seminarium Concordia[5][4].

Inne egzemplarze[edytuj | edytuj kod]

Biblia Calova miała kilka wydań, których egzemplarze są dostępne w bibliotekach[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Majewski. Bach teolog?. „Universitas Gedanensis”. T. 30, s. 50, 51, 2018. Pomorskie Towarzystwo Filozoficzno-Teologiczne. ISSN 1230-0132. 
  2. Katarzyna Korpanty: Teksty religijnych kantat Jana Sebastiana Bacha i źródła ich inspiracji. Religijna poezja kantatowa Picandra. s. 64, 65.
  3. Bach writes in his Bible. [w:] Bach's Bible [on-line]. bachbijbel.nl. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  4. a b The discovery of Bach's Bible in 1934. [w:] Bach's Bible [on-line]. bachbijbel.nl. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  5. a b Biblia Jana Sebastiana Bacha. kfp.pl. [dostęp 2020-05-13].
  6. Katalogi bibliotek [online], WorldCat [dostęp 2020-06-02].