Biełlesrad

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biełlesrad
Data założenia

1988

Typ

instytucja państwowa

Państwo

 Białoruś

Dyrektor

Łarisa Karbanowicz[1]
Witalij Domnenkow[2]

Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, po lewej znajduje się punkt z opisem „Biełlesrad”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biełlesrad”
Ziemia53°52′46,6″N 27°30′34,2″E/53,879611 27,509500
Strona internetowa

Biełlesrad (skrótowa nazwa biał. Беллесрад; pełna nazwa biał. Дзяржаўная ўстанова радыяцыйнага кантролю і радыяцыйнай бяспекі) – białoruska państwowa agencja zajmującej się kontrolą promieniowania i kwestiami bezpieczeństwa radiacyjnego (дзяржаўная ўстанова радыяцыйнага кантролю і радыяцыйнай бяспекі). Została utworzona w 1988 roku przez Ministerstwo Leśnictwa Republiki Białorusi[3]. Obecnie instytucja ta nosi nazwę Biełlesozaszczita.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lasy pokrywają około 40% powierzchni Białorusi[4]. Po katastrofie w Czarnobylu w kwietniu 1986 roku zostało skażonych około 21% ich powierzchni[4]. Dlatego zorganizowano sieć oddziałów kontroli promieniowania we wszystkich przedsiębiorstwach Republiki[3]. Bezpośredni zarząd nad nimi objęła założona w grudniu 1988[5] agencja Biełlesrad[3]. Głównym jej zadaniem było zarządzanie usługą kontroli promieniowania w podlegających Ministerstwu Leśnictwa 50 przedsiębiorstwach[3]. W ich obrębie utworzono punkty kontroli promieniowania, ponieważ lasy miały zróżnicowany poziom skażenia radioaktywnego[3]. Bez zgody ekspertów z punktu kontrolnego, że można prowadzić wycinkę lasu, bo promieniowanie nie przekracza normy, nie była ona możliwa[3].

W 2016 roku zmieniono nazwę na Państwową Agencję Ochrony i Monitorowania Lasu Biełlesozaszczita (Государственное учреждение по защите и мониторингу леса БелЛесоЗащита). Siedziba instytucji jest Mińsk (Минский р-н, аг. Ждановичи ул. Парковая 26а)[6].

Współpraca[edytuj | edytuj kod]

W 2006 Biełlesrad opracował katalog skażenia terenów Białorusi i Rosji. W 2009, z udziałem Wszechrosyjskiego Naukowo-Badawczego Instytutu Leśnictwa i Mechanizacji Gospodarki Leśnej (ВНИИЛМ) oraz Biełlesradu, powstał „Atlas obecnych i prognozowanych skutków wybuchu w elektrowni atomowej w Czarnobylu na dotkniętych obszarach Białorusi i Rosji” (Атлас современных и прогнозных аспектов последствий аварии на Чернобыльской АЭС на пострадавших территориях России и Беларуси), który w części poświęconej lasom przedstawia dane na temat zawartości izotopów promieniotwórczych w zasobach leśnych[7].

Zadania[edytuj | edytuj kod]

Biełlesrad i jednostki służby radiacyjnej Ministerstwa Leśnictwa posiadały licencję na przeprowadzanie kontroli skażenia radioaktywnego akredytowaną zgodnie z międzynarodowymi wymaganiami ISO 9000.

Zadania:

  • badanie i monitorowanie napromieniowania lasów oraz terenów wyrębu
  • kontrola radioaktywności drewna i produktów drzewnych, paliwa drzewnego (odpady z wyrębu, odpady z tarcicy), produktów leśnych w branży spożywczej, surowców rolne i paszy, preparatów zielnych[8]
  • kontrola promieniowania w miejscach pracy[9]
  • kontrola indywidualnych dawek pracowników leśnych
  • opracowanie dokumentów regulacyjnych (zasady i przepisy, kodeks bhp, metodologia, procedura kontroli promieniowania)[10]
  • opracowanie materiałów informacyjnych na temat sytuacji radiacyjnej w lasach: przygotowanie map skażenia promieniotwórczego dla leśnictwa, materiałów takich jak ulotki, plakaty, broszury[11]
  • wyniki badania radiologicznego są oficjalnymi dokumentami: wyciągi z wyników kontroli promieniowania, ankiety poziomu promieniowania, protokoły z badań. Udzielanie pomocy w wykonaniu paszportów i pieczęci bezpieczeństwa radiacyjnego realizowanej produkcji.
  • ochrona zasobów leśnych przed szkodnikami i chorobami i niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi[12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Беллесрад" создал единый каталог загрязненных радионуклидами территорий Белоруссии и России [online], ИА REGNUM [dostęp 2018-03-25] (ros.).
  2. Каталог организаций Республики Беларусь, выполняющих научные исследования и разработки Минск 2013 [dostęp 2018-03-25]
  3. a b c d e f Krott M. Policies for Sustainable Forestry in Belarus, Russia, and Ukraine Leiden 2000 s. 58 [dostęp 2018-03-25]
  4. a b Контроль радиоактивного загрязнения в лесах Беларуси [online], www.interfax.by [dostęp 2018-03-25] (ros.).
  5. Региональный учебно-практический семинар специалистов службы радиационного контроля Минлесхоза Беларуси состоялся на базе Воложинского опытного лесхоза [online], www.wood.ru [dostęp 2018-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-25].
  6. Перечень услуг - БелЛесоЗащита [online], bellesozaschita.by [dostęp 2018-03-25] (ang.).
  7. Лес помнит ЧАЭС. В России накоплен уникальный научный и практический опыт реабилитации загрязненных лесов. ФБУ ВНИИЛМ. [dostęp 2018-03-25]
  8. Радиационный контроль - БелЛесоЗащита [online], bellesozaschita.by [dostęp 2018-03-25] (ang.).
  9. Радиационный контроль объектов и рабочих мест - БелЛесоЗащита [online], bellesozaschita.by [dostęp 2018-03-25] (ang.).
  10. Разработка нормативных документов - БелЛесоЗащита [online], bellesozaschita.by [dostęp 2018-03-25] (ang.).
  11. Схема - БелЛесоЗащита [online], bellesozaschita.by [dostęp 2018-03-25] (ang.).
  12. Деятельность Учреждения "Беллесозащита" - БелЛесоЗащита [online], bellesozaschita.by [dostęp 2018-03-25] (ang.).