Bitis atropos
| Bitis atropos[1] | |||||
| (Linnaeus, 1758) | |||||
| |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
B. atropos | ||||
| |||||
| Podgatunki | |||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||||
 | |||||
| Zasięg występowania | |||||
| |||||
Bitis atropos – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych. Epitet gatunkowy łacińskiej nazwy pochodzi z mitologii greckiej.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Dorosły osobnik osiąga zazwyczaj od 30 do 40 cm długości, ale niektóre samice dorastają do 50, a w niewoli nawet 60 cm[4].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Izolowane populacje spotykane są w górzystych rejonach południowej Afryki: Inyanga Highlands i góry Chimanimani we wschodnim Zimbabwe i w okolicy Mozambiku, w Południowej Afryce zaś wzdłuż Drakensberg Escarpments w prowincji Transvaal i w zachodnim Natalu, w Lesotho i wschodnim Wolnym Państwie, a także w południowych przybrzeżnych górach Kraju Przylądkowego[2]. Spawls & Branch (1995) wymieniają także Półwysep Przylądkowy w Kraju Przylądkowym[4].
Lokalizacja typowa została określona jako "Ameryka", ale jest to oczywista pomyłka. Bardziej prawdopodobny jest Przylądek Dobrej Nadziei[2].
Siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Zajmuje dużą liczbę zróżnicowanych siedlisk. Preferuje względnie chłodne środowiska o dużej ilości opadów. W północnej części swego zasięgu, gdzie zimy są chłodne i suche, a lata ciepłe i wilgotne, granica jej zasięgu przebiega na wyższej wysokości: do 3000 metrów nad poziomem morza, W Zimbabwe nie spotkano jej poniżej 1500 m. Z reguły występuje w okolicy stoków górskich i skalistych zboczy, zapuszcza się jednak także na górskie łąki z kępkami buszu i krzewów[4][5].
W południowej części zasięgu występowania (Kraj Przylądkowy), gdzie zimy są chłodne i wilgotne, a lata ciepłe i suche, można ją spotkać na przybrzeżnych i górskich wrzosowiskach, jak i niewielkich skałach na poziomie morza oraz na terenach trawiastych z gąszczem krzaków[4][5].
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono dwa podgatunki B. atropos[6]:
- Bitis atropos atropos
- Bitis atropos unicolor
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bitis atropos, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
- ↑ Bitis atropos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Ralph Curtis Books. Dubai: Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.
- ↑ a b Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
- ↑ Bitis atrops. The Reptile Database. [dostęp 2010-09-06]. (ang.).
