Bitwa pod Kamionką Strumiłową (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Kamionką Strumiłową
II wojna światowa, kampania wrześniowa
Czas

21 września 1939

Miejsce

Kamionka Strumiłowa

Terytorium

II Rzeczpospolita

Przyczyna

ofensywa niemiecka 1939 r.

Wynik

zwycięstwo Polaków

Strony konfliktu
 Polska  III Rzesza
Dowódcy
Stefan Hanka-Kulesza Alfred Ritter von Hubicki
Siły
Grupa „Dubno” 4 Dywizji Lekkiej
Straty
ok. 150 jeńców
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°06′32,8″N 24°20′35,8″E/50,109111 24,343278

Bitwa pod Kamionką Strumiłową – starcie zbrojne między jednostkami Wojska Polskiego a siłami Wehrmachtu, jakie miało miejsce 21 września 1939 podczas kampanii wrześniowej. W jego trakcie dowodzona przez płk. Stefana Hankę-Kuleszę improwizowana Grupa „Dubno” natarła na oddziały niemieckiej 4 Dywizji Lekkiej w rejonie miejscowości Kamionka Strumiłowa (współcześnie: Kamionka Bużańska)[1]. W wyniku bitwy wojskom grupy udało się zdobyć przeprawy na Bugu, zniszczyć 7 zmotoryzowaną kompanię pionierów i jedną baterię artylerii, wzięły także ok. 150 jeńców[2]. Po bitwie, na skutek zmiany sytuacji na froncie, płk Hanka-Kulesza wydał rozkaz o przebijaniu się na Węgry[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cygan 1990 ↓, s. 89.
  2. a b Komorowski 2009 ↓, s. 353–354.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]