Przejdź do zawartości

Bożykwiat Meada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bożykwiat Meada
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

pierwiosnek

Gatunek

bożykwiat Meada

Nazwa systematyczna
Primula meadia (L.) A. R. Mast & Reveal
Brittonia 59:81. 2007
Synonimy
  • Dodecatheon meadia L.[3]

Bożykwiat Meada[4] (Primula meadia L.) – gatunek rośliny należący do rodziny pierwiosnkowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej[3]. Jest uprawiany w wielu krajach jako roślina ozdobna, w Polsce dość rzadko.

Nazewnictwo i systematyka[edytuj | edytuj kod]

Gatunek tradycyjnie zaliczany był do rodzaju Dodecatheon (jako D. meadia L.), który okazał się zagnieżdżony w rodzaju pierwiosnek (Primula) i został w efekcie do niego włączony, a nowa nazwa tego gatunku to Primula meadia (L.) A. R. Mast & Reveal[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Bylina posiadająca pod ziemią bulwy. Nad ziemią tworzy cienki pęd kwiatowy o wysokości 30-70 cm i zebrane w przyziemną różyczkę liście.
Liście
Szerokoeliptyczne o ostrym wierzchołku, bezogonkowe, całobrzegie. Na szczycie pędu średniej wielkości
Kwiaty
Zebrane w grono. Są to kwiaty promieniste o 5 płatkach silnie odgiętych do tyłu i dołem zrośniętych w rurkę. U typowej formy są ciemnoróżowe, ale istnieją odmiany o kwiatach w różnych odcieniach różowego koloru. Forma album posiada kwiaty białe. Nitki pręcików u podstawy wyposażone są w haczyki. Po przekwitnięciu nadziemny pęd obsycha.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Nadaje się na rabaty do ogrodów naturalistycznych, leśnych i skalnych, najlepiej sadzić go w towarzystwie innych roślin. Może być też uprawiany na kwiat cięty. W polskich warunkach jest całkowicie odporny na przemarzanie. Może rosnąć w półcieniu. Wymaga próchnicznej, lekko zasadowej i stale wilgotnej gleby. Rozmnażać go najlepiej przez podział bulwy (po przekwitnięciu rośliny).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).
  3. a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-08-15].
  4. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 71, ISBN 978-83-62975-45-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lance Hattat: 1000 roślin ogrodowych od A do Z. 1998. ISBN 978-1-4054-7958-5.
  • Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.