Bobulczyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobulczyn
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

szamotulski

Gmina

Ostroróg

Liczba ludności (2022)

291[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-560[3]

Tablice rejestracyjne

PSZ

SIMC

0592420

Położenie na mapie gminy Ostroróg
Mapa konturowa gminy Ostroróg, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Bobulczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bobulczyn”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bobulczyn”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Bobulczyn”
Ziemia52°40′09″N 16°23′48″E/52,669167 16,396667[1]

Bobulczyn (niem. Bachweld) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Ostroróg, w odległości około 6 kilometrów na północny – zachód od Ostroroga. Bobulczyn jest jedyną wsią wchodzącą w skład tego sołectwa. Wieś zlokalizowana jest przy drodze wojewódzkiej nr 184 drodze powiatowej do Oporowa i gminnej do Marianowa. Powierzchnia sołectwa wynosi około 384 ha, z czego tereny zabudowane stanowią około 8 ha[4][5][6][7].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1398 jako własność Sędziwoja z Bobulczyna Boboleckiego. Wieś w tym okresie występuje pod nazwą Bobolczino. W 1424 roku wieś występowała pod nazwą Bobolcyno, a w 1564 roku – Bobulczino. Od 1508 roku wieś wymieniania jako należąca do parafii Ostroróg. Wieś należała do Boboleckich od XIV do XVI wieku (w latach 1398–1443 wymieniany jest Sędziwój z Bobulczyna), w latach 1407 do 1412 Dzierżka z Bobulczyna, w 1450 roku Andrzej Bobolecki i jego żona Anna, w 1464 roku Jan Bobolecki i żona Barbara, w latach 1487, 1493 bracia Stanisław i Mikołaj z Bobulczyna, w 1493 roku żona Stanisława – Katarzyna, w 1495 oku bracia Jakub, Andrzej, Stanisław oraz żona Stanisława z Bobulczyna – Katarzyna, w latach 1497–1520 ponownie Mikołaj z Bobulczyna, w 1507 roku bracia Jakub, Andrzej, Stanisław i Mikołaj Boboleccy dokonują wymiany między sobą części wsi, w 1516 roku ponownie wymieniany jest Jakub Bobolecki, w 1521 Jan Bobolecki, w 1577 Agnieszka Boboleck, a w 1580 Kasper Boblecki. Na początku XVI wieku źródła wymieniają we wsi: zagrodę Andrzeja, zagrodę Golęciny, dwie zagrody, ogród Jakuba, starą stodołę oraz bagno Okrąglec i łąki Siedliska, zlokalizowane w kierunku Wronek. W XVI wieku w Bobulczynie była szkoła parafialna. Od XIX wieku do 1939 roku wieś należała do Kwileckich, jako część klucza oporowskiego. W 1880 roku w Bobulczynie było 7 domów, a liczba mieszkańców wsi wynosiła 113. W 1953 roku w Bobulczynie utworzono Rolniczy Kombinat Spółdzielczy im. T. Kościuszki, a w 1966 roku Ochotniczą Straż Pożarną. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego[4][5][6][7][8][9][10][11].

Do obiektów historycznych w Bobulczynie należą zabudowania folwarczne na terenie obecnej Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej – parterowa chlewnia z początku XX wieku oraz piętrowy spichlerz z końca XIX wieku[4][5][6][7].

Czasy Współczesne[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się sklep, świetlica, figura Matki Bożej, przystanki komunikacji autobusowej oraz boisko piłkarskie i amfiteatr. W Bobulczynie nie ma szkoły, ani przedszkola. W miejscowości działają Ochotnicza Straż Pożarna, Młodzieżowa drużyna pożarnicza oraz Stowarzyszenie Aktywne Kobiety z Bobulczyna. W rejestrze przedsiębiorców KRS wpisany jest jeden podmiot – Rolniczy Kombinat Spółdzielczy (ok. 300 ha gruntów rolnych; zatrudnia ok. 30 pracowników), a w rejestrze CEDIG – 9 podmiotów[4][5][6][7][12][13].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według stanu na koniec 2015 roku liczba mieszkańców wsi wynosiła 267 osób (dla porównania w 1990 roku ok. 240 osób). Na wskazane 267 osób: 66 jest w wieku do 18 lat (31 kobiet i 35 mężczyzn), 155 w wieku 19–60 lat (78 mężczyzn i 77 kobiet) oraz 46 osób powyżej 60 lat (26 mężczyzn i 20 kobiet)[4][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7323
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 72 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d e Paweł Mordal, Inwentaryzacja Krajoznawcza Miasta i Gminy Ostroróg, Ostroróg: Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze / Urząd Miasta i Gminy Ostroróg, 1990.
  5. a b c d Miejscowości - Urząd Miasta i Gminy Ostroróg [online], www.ostrorog.pl [dostęp 2016-12-14].
  6. a b c d Liliana Kaszkowiak, Plan Odnowy miejscowości Bobulczyn na lata 2010–2015, Ostroróg: Urząd Miasta i Gminy Ostroróg, 2010.
  7. a b c d e Robert Woźniak (red.), Wieści z Gminy Ostroróg nr 3 (4) marzec/kwiecień 2016, Ostroróg: Gmina Ostroróg, 2016, ISSN 2450-6060.
  8. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VII - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2016-12-14].
  9. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], www.slownik.ihpan.edu.pl [dostęp 2016-09-23].
  10. Ochotnicza Straż Pożarna w Bobulczynie [online], Ochotnicza Straż Pożarna w Bobulczynie [dostęp 2016-12-14] (pol.).
  11. Callier Edmund (1833-1893), Ostrorog: monografia w głównych zarysach, Towarzystwo Przyjaciół Nauk Poznańskie, 1891 [dostęp 2016-12-14].
  12. E-MS-Portal | Składanie wniosku S24 [online], ems.ms.gov.pl [dostęp 2016-12-14].
  13. CEIDG – Przed wypełnieniem wniosku, wniosek o zawieszenie działalności gospodarczej, własna działalność, własna firma [online], prod.ceidg.gov.pl [dostęp 2016-12-14].