Bogdan Tworkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogdan Tworkowski
generał brygady w st. spocz. generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1954[1]
Truskolasy Olszyna

Przebieg służby
Lata służby

1973–2016

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

WSOWŁ
6 bpdes, 10 bpdes
16 bpdes
6 PDP
UNDOF
SFOR
POLUKRBAT
KFOR
CSNPSP
PKW Irak
• CSNPSP
2 KZ
6 BPD
ISAF
NATO

Stanowiska

• w 6 PDP, misje pokojowe
• dowódca POLUKRBAT
• komendant CSNPSP
• dowódca BPD
• zastępca szefa sztabu ds. wsparcia w DSL NATO

Główne wojny i bitwy

UNPROFOR, SFOR,
Stabilizacja Iraku,
ISAF

Późniejsza praca

Doktorant w Krakowskiej Akademii AFM

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego Złoty Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Złoty za Długoletnią Służbę Gwiazda Iraku Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowa Gwiazda (Stany Zjednoczone) Medal „Za Zasługi dla SKMP ONZ” Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone) Gwiazda Afganistanu

Bogdan Tworkowski (ur. 12 listopada 1953 w Truskolasy-Olszyna) – generał brygady Wojska Polskiego, były dowódca 6 Brygady Powietrznodesantowej, w 2016 zakończył zawodową służbę wojskową i przeszedł w stan spoczynku.

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

W 1973 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu. W 1977 promowany na podporucznika. W tym samym roku skierowany został do 6 batalionu powietrznodesantowego w Gliwicach. Następnie pełnił służbę na stanowiskach: dowódcy plutonu, zastępcy dowódcy kompanii, instruktora, zastępcy dowódcy batalionu w 10 batalionie powietrznodesantowym, w 16 batalionie powietrznodesantowym z 6 Brygady Desantowo-Szturmowej w Warszawskim Okręgu Wojskowym. W latach 1991–1998 był w Dowództwie 6 BDSz na stanowiskach starszego oficera i szefa wydziału wychowawczego[2][3][4].

W 1994 pełnił służbę w ramach II misji PKW UNDOF na Wzgórzach Golan będąc na stanowisku szefa Wydziału Operacyjnego. W latach 1995–1996 był na stanowisku szefa sztabu – zastępcy dowódcy w ramach misji SFOR w Bośni i Hercegowinie[5]. W 1998 został przeniesiony do Przemyśla, gdzie objął funkcję dowódcy wielonarodowego batalionu POLUKRBAT, z którym w 2000 wyjechał na misję w ramach NATO-wskiego KFOR-u w Kosowie[6]. W styczniu 2002 został skierowany do Kielc, gdzie pełnił służbę w Centrum Szkolenia na Potrzeby Sił Pokojowych na stanowisku komendanta, którym był do września 2006[7]. W latach 2006–2007 pełnił służbę w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku[8][5].

W październiku 2007 objął ponownie funkcję komendanta CSNPSP w Kielcach[7]. W czerwcu 2008 powierzono mu stanowisko zastępcy 2 Korpusu Zmechanizowanego. 25 września 2010 w obecności dowódcy Wojsk Lądowych gen. broni Zbigniewa Głowienki oraz dowódcy operacyjnego WP gen. broni Edwarda Gruszki objął dowodzenie 6 Brygadą Powietrznodesantową w Krakowie[9][2]. 9 listopada 2010 został awansowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego na stopień generała brygady[10]. Od 18 kwietnia 2012 do 24 października 2012 był dowódcą PKW w Afganistanie w ramach XI misji ISAF[8][11]. 1 lutego 2013 został skierowany do Izmiru w Turcji[5], gdzie rozpoczął służbę na stanowisku zastępcy szefa sztabu ds. wsparcia w Dowództwie Sił Lądowych NATO (Allied Land Commnand – ALC Izmir)[12][13][14]. 15 sierpnia 2014 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Krzyża Wojskowego przez prezedynta RP Bronisława Komorowskiego[15].

26 lutego 2016 w Krakowie w Centrum Operacji Lądowych – Dowództwo Komponentu Lądowego, po ponad 42 latach służby, zakończył zawodową służbę wojskową[8][16]. 15 sierpnia 2016 został uhonorowany pamiątkowym ryngrafem przez prezydenta RP Andrzeja Dudę w związku z zakończeniem służby wojskowej[17]. Absolwent studium polityki obronnej w Akademii Obrony Narodowej, Uniwersytetu Śląskiego (politologia, studia magisterskie), Uniwersytetu Jagiellońskiego (historia, studia podyplomowe). Doktorant na Wydziale Nauk o Bezpieczeństwie Krakowskiej Akademii AFM[18].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(…)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Awanse generalskie z okazji Narodowego Święta Niepodległości. www.bbn.gov.pl, 2009-11-09. [dostęp 2021-06-01].
  2. a b c Hucał i Pakuła 2019 ↓, s. 105.
  3. Mazur, Kozdra-Kaczanowska i Pala 2018 ↓, s. 74.
  4. a b Płk Bogdan Tworkowski dowódcą 6 Brygady Powietrznodesantowej. dlapilota.pl. [dostęp 2021-06-01].
  5. a b c d e f g h Mazur, Kozdra-Kaczanowska i Pala 2018 ↓, s. 75.
  6. Mazur, Kozdra-Kaczanowska i Pala 2018 ↓, s. 74-75.
  7. a b Komendanci. cpdmz.wp.mil.pl. [dostęp 2021-06-01].
  8. a b c d Generał Bogdan Tworkowski pożegnał się z mundurem. krakow.tvp.pl, 2016-02-26. [dostęp 2021-06-01].
  9. Kraków: spadochroniarze mają nowego dowódcę. naszemiasto.pl, 2010-09-26. [dostęp 2021-06-01].
  10. Gałecki 2017 ↓, s. 167.
  11. Jasiński 2013 ↓, s. 185.
  12. a b Jasiński 2015 ↓, s. 248.
  13. Nowy dowódca „czerwonych beretów”. polska-zbrojna.pl, 2012-12-10. [dostęp 2021-06-01].
  14. Nowi polscy generałowie w dowództwach NATO, nowy dowódca 21 BSP. defence24.pl, 2019-01-11. [dostęp 2021-06-01].
  15. Jasiński 2015 ↓, s. 148.
  16. Fabryki oficerów czyli desant Macierewicza na Wojsko Polskie. Raport OKO.press o czystkach w armii. oko.press, 2017-03-07. [dostęp 2021-06-01].
  17. Nominacje generalskie i odznaczenia na Święto Wojska Polskiego. defence24.pl, 2016-08-15. [dostęp 2021-06-02].
  18. Krakowska Akademia AFMopublikowany=ka.edu.pl. [dostęp 2021-06-01].
  19. M.P. z 2010 r. nr 96, poz. 1123
  20. M.P. z 2013 r. poz. 615
  21. M.P. z 2011 r. nr 25, poz. 265
  22. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2010 o nadaniu odznaczeń. prawo.pl, 2010-11-03. [dostęp 2021-06-01].
  23. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 kwietnia 1994 o nadaniu odznaczeń. sip.lex.pl, 1994-04-13. [dostęp 2021-06-01].
  24. Kraków powitał żołnierzy powracających z Afganistanu. skmponz.pl, 2012-11-28. [dostęp 2021-06-01].
  25. Jasiński 2013 ↓, s. 222.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]