Bogusław Owoc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Owoc
Data i miejsce urodzenia

1 października 1955
Olsztyn

Zawód, zajęcie

inżynier budownictwa, polityk, samorządowiec

Alma Mater

Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie

Stanowisko

wicewojewoda olsztyński (1998)

Partia

Polska Partia Niepodległościowa (1986–1993)
Ruch dla Rzeczypospolitej (1993–1998)
Akcja Wyborcza Solidarność (1998–?)
Liga Polskich Rodzin

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Strona internetowa

Bogusław Owoc (ur. 1 października 1955 w Olsztynie) – polski inżynier budownictwa, polityk i samorządowiec, działacz opozycyjny w PRL, w 1998 wicewojewoda olsztyński.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Olsztynie. W młodości uprawiał lekkoatletykę, należał do kadry narodowej biegu na 400 m. W 1979 ukończył studia z budownictwa na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie[1].

Od początku lat 80. pracował w przedsiębiorstwach budowlanych jako kierownik budów, technolog, specjalista i asystent. Zatrudniony także jako nauczyciel w technikum budowlanym i pracownik Instytutu Organizacji, Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego Orgbud w Olsztynie. Działał w podziemnej Polskiej Partii Niepodległościowej: w latach 1985–1993 kierował jej strukturami regionalnymi, należał do Centralnego Komitetu Wykonawczego[2]. Zajmował się też kolportażem podziemnych wydawnictw. Od 1985 do 1986 więziono go z przyczyn politycznych, został skazany na karę 1,5 roku więzienia w zawieszeniu. Sprzeciwiał się porozumieniom Okrągłego Stołu, początkowo bojkotując wybory w III RP[1][3].

Od 1991 do 1996 kierował Przedsiębiorstwem Budownictwa Rolniczego w Olsztynie. W latach 1993–1998 był szefem zarządu wojewódzkiego Ruchu dla Rzeczypospolitej, należał do władz krajowych partii. W wyborach parlamentarnych w 1993 otwierał olsztyńską listę okręgową Koalicji dla Rzeczypospolitej[4], ponownie kandydował w 1997[5]. W 1994 tworzył struktury Warmińskiego Forum Centro-Prawicy, z jego ramienia uzyskał mandat w radzie miasta Olsztyna[3]. Od 27 lipca do 31 grudnia 1998[6] sprawował funkcję ostatniego w historii wicewojewody olsztyńskiego. W 1998 kandydował w wyborach samorządowych z listy AWS (w 1998 przystąpił do niej wraz ze swoją partią)[7]. W 2006 z ramienia Ligi Polskich Rodzin ubiegał się o prezydenturę Olsztyna (zajął przedostatnie, szóste miejsce)[8]. W późniejszym okresie został aktywistą stowarzyszenia „Solidarni 2010”. Przez wiele lat toczył spory sądowe z izbami skarbowymi i osobami oskarżającymi go o zniesławienie, działał także według własnych deklaracji jako przeciwnik układów w sądownictwie i władzach[3][9].

W 2012 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[10], odmówił jego przyjęcia (uzasadniając to brakiem demokracji w państwie)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b O mnie. boguslawowoc.pl. [dostęp 2020-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-01)].
  2. Polska Partia Niepodległościowa. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2020-04-25].
  3. a b c Bogusław Owoc. Encyklopedia Warmii i Mazur. [dostęp 2020-04-25].
  4. Poland – candidate data [online], University of Essex [zarchiwizowane z adresu 2015-02-26] (ang.).
  5. Serwis PKW – Wybory 1997. [dostęp 2022-08-28].
  6. Wykaz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. [dostęp 2020-04-27].
  7. Kto bardziej prawy?. Gazeta Wyborcza Olsztyn, 21 sierpnia 1998. [dostęp 2020-04-25].
  8. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2022-07-06].
  9. a b Michał Kolanko: Były wicewojewoda odmówił przyjęcia odznaczenia od prezydenta Komorowskiego. „Nie żyjemy w demokratycznym kraju”. gazeta.pl, 5 maja 2014. [dostęp 2020-04-25].
  10. M.P. z 2012 r. poz. 827