Przejdź do zawartości

Bogusław Wilczkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Wilczkowski
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1928
II Rzeczpospolita (obecnie rejon baranowicki, Białoruś)

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1964
rejon baranowicki, Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Medal „Za zasługi bojowe”

Bogusław Wilczkowski (ros. Богуслав Богданович Вильчковский, ur. 17 marca 1928 w Polsce (obecnie rejon baranowicki na Białorusi), zm. 27 listopada 1964 w rejonie baranowickim) – był przewodniczącym kołchozu w rejonie baranowickim, uhonorowanym pośmiertnie tytułem Bohatera Pracy Socjalistycznej (1966).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w polskiej rodzinie właściciela ziemskiego. Podczas II wojny światowej pozostawał na okupowanym terytorium; przez pewien czas jego rodzice ukrywali u siebie rannego radzieckiego żołnierza. W wieku 14 lat został łącznikiem radzieckiego oddziału partyzanckiego, brał też udział w wykolejaniu niemieckich pociągów, po wojnie pomagał radzieckim organom bezpieczeństwa w zwalczaniu zbrojnego podziemia. Później został koniuchem w kołchozie we wsi Mała Sworotwa, wstąpił do KPZR, później został brygadzistą i w 1959 przewodniczącym kołchozu. Był też deputowanym do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR. Wieczorem 27 listopada 1964, gdy występował na zebraniu partyjnym w budynku zarządu kołchozu, został zastrzelony przez okno budynku. Został pochowany we wsi Sorgowicze w rejonie baranowickim. Jego imieniem nazwano ulicę w Baranowiczach. We wsi Mała Sworotwa otwarto poświęcone mu muzeum.

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Rodzicami byli Bogdan Wilczkowski i Katarzyna z d. Denisewicz. Żonaty był z Honoratą z d. Skomorowską. Miał dwóch synów: Jana i Konstantego[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rafał Wilczkowski, Historia rodu Wilczkowskich herbu Jelita, 2020.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]