Bohdan Chorowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Chorowski
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1926
Ogrodniki

Data śmierci

8 lutego 2012

profesor nauk technicznych
Specjalność: automatyka procesów energetycznych i cieplnych, automatyka procesów przemysłowych
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Habilitacja

1978

Profesura

1983

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Bohdan Chorowski (ur. 10 stycznia 1926 w Ogrodnikach na Polesiu, zm. 8 lutego 2012) – polski inżynier mechanik. Od 1983 r. profesor na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Wrocławskiej i dziekan Mechaniczno-Energetycznego (1976-1978)[1].

W czasie II wojny był członkiem Armii Krajowej (pseudonim Lotos). W Kaliszu w 1946 po jednorocznym kursie przygotowawczym, zdał egzamin maturalny. W latach 1946-1951 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej. Do Wrocławia przybył w 1953 by w Katedrze Gospodarki Energetycznej Politechniki Wrocławskiej podjąć studia doktoranckie i zająć się problemami automatyzacji kotłów parowych. W 1964 został zatrudniony jako adiunkt na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym PWr, gdzie pełnił funkcję kierownika nowo powstałego Zakładu Automatyki Procesów Energetycznych. Habilitował się w 1978, a w 1983 otrzymał tytuł profesora[2]. Pochowany 14 lutego 2012 na Cmentarzu Ducha Świętego we Wrocławiu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 24, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-01-17] (pol.).
  2. Profesor Bohdan Chorowski, 1926-2012