Bohdan Kołomyjski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Kołomyjski
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1904
Brześć Litewski

Data śmierci

30 lipca 2001

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

inżynier

Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Order Budowniczych Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej

Bohdan Kołomyjski (ur. 5 stycznia 1904 w Brześciu Litewskim, zm. 30 lipca 2001[1]) – polski inżynier metalurgii. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Karola i Stanisławy. Ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Po ich ukończeniu pracował w Towarzystwie Starachowickich Zakładów Górniczych, Hucie Pokój, jako główny inżynier Huty Kościuszko[2][3], następnie był dyrektorem generalnym w Hucie Baildon[3]. W 1958 został Dyrektorem Naczelnym w Hucie im. Lenina, funkcję pełnił do 1971. Wdrażał zasady organizacyjne, które stanowiły wzorzec zarządzania zarówno dla kadry kierowniczej huty, jak również dla innych zakładów hutniczych, np. przyszłej Huty Katowice. W trakcie pełnienia funkcji zatrudnienie w Hucie wzrosło z 19.000 w 1960 do ponad 31.000 w 1970[4].

W 1947 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1964–1968 był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W 1964 odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej[5]. Ponadto uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1956)[6], Złotym Krzyżem Zasługi (1951)[7] i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1954)[8].

Pełnił funkcję prezesa Hutnika Kraków[9].

Pochowany w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim(kwatera LXIX pas C-1-4)[1].

Grób Bohdana Kołomyjskiego na cmentarzu Rakowickim

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Wyszukiwarka grobów w Krakowie
  2. ↑ Pożegnano Bohdana Kołomyjskiego
  3. ↑ a b Najważniejsze fakty lat 2000- 2009 w Nowej Hucie.
  4. ↑ O zarządzających nowohuckim kombinatem trochę inaczej, czyli… POCZET DYREKTORÓW NACZELNYCH HUTY (CZ. I)
  5. ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20 lipca 1964. 
  6. ↑ M.P. z 1956 r. nr 77, poz. 924
  7. ↑ M.P. z 1951 r. nr 57, poz. 754
  8. ↑ M.P. z 1955 r. nr 22, poz. 218
  9. ↑ PAMIĘTAJMY O TYCH, KTÓRZY ODESZLI...

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bohdan_Kołomyjski&oldid=71797931”