Bolesław Dylak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Dylak
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1925
Krynka

Data i miejsce śmierci

20 października 2009
Warszawa

Poseł VI kadencji Sejmu PRL
Okres

od 19 marca 1972
do 19 marca 1976

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota Odznaka ZNP Odznaka „Za zasługi dla województwa warszawskiego”

Bolesław Dylak (ur. 2 lutego 1925 w Krynce, zm. 20 października 2009 w Warszawie[1]) – polski nauczyciel i polityk ruchu ludowego, poseł na Sejm PRL VI kadencji, w latach 1976–1981 wiceminister oświaty i wychowania.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wojciecha i Aleksandry. Uzyskał wykształcenie wyższe na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, uzyskując stopień magistra (1961). W 1947 działał w Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”, a od 1948 do 1949 w Związku Młodzieży Polskiej. W 1948 został członkiem Stronnictwa Ludowego, z którym w 1949 przystąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1 listopada 1949 był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. W latach 1950–1951 pełnił funkcję prezesa Powiatowego Komitetu ZSL w Łukowie, a potem był inspektorem w Ministerstwie Oświaty. Od 1957 sprawował funkcje w Naczelnym Komitecie ZSL. Był także sekretarzem Wojewódzkiego Komitetu Partii w Warszawie. Wiceprzewodniczący WK Społecznego Funduszu Budowy Szkół i Internatów, Wojewódzkiego Społecznego Komitetu Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej i Wojewódzkiego Zarządu Ligi Obrony Kraju. W 1969 został kierownikiem Wydziału Organizacyjnego NK ZSL. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Radzyń Podlaski. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Mandatowo-Regulaminowej oraz Komisji Prac Ustawodawczych. Od 15 stycznia 1976 do 31 października 1981 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Oświaty i Wychowania.

Pochowany 23 października 2009 w Krynce[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]